نخستین دستگاه تنفس هوا در مریخ به فینال رقابت جهانی «فرود فناوری‌های مطلوب بر روی سیاره سرخ» رسیده است.

«لکه سرخ بزرگ» مشتری که – دیگر امضای این سیاره محسوب می‌شود – را می‌توان «دکتر هو»ی طوفان‌ها نامید: طوفانی که نمی‌میرد – ولو ثابت شده باشد که قاعدتاً بایستی تاکنون می‌مرد.

در مصاحبه با پروفسور «کریستوفر مارتین» (Christopher Martin)؛ پژوهش‌گر ارشد این تلسکوپ

دانشمندان منشأ پرتوهای گامایی که در قرن 8 میلادی به زمین رسیده بودند را یافتند.

تلسکوپ فضایی هابل هفت کهکشان جدید و یا شاید بهتر باشد بگوییم بسیار قدیمی یافته است که ما را به دورانی می‌برد که عالم فقط ۳۵۰ میلیون ساله بود (البته به‌طور دقیق‌تر میان ۳۵۰ تا ۶۰۰ میلیون سال).

مربعی به اضلاع یک میلیمتر را با دست کشیده در برابر چشمان‌تان بگیرید. در این بریده‌ ریز و تاریک از آسمان شب، انتظار وجود چه چیزهایی می‌رود؟ نه‌اینکه چه چیزهایی را تاکنون دیده‌ایم، بلکه چه چیزهایی را می‌شود دید.

مریخ‌نورد بعدی ناسا به نام کیوریاسیتی فردا به مدار زمین پرتاب و پس از سفری 8 ماهه، آگوست / مرداد آینده به سیاره سرخ می‌رسد. اما پیش از آن، کیوریاسیتی باید بتواند خود را از شر «نفرین مریخ» خلاص کند.

دانشمندان با بررسی دوباره تصویر فراژرف هابل و اندازه‌گیری‌های دقیق تلسکوپ 8.5 متری وی.ال.تی رصدخانه جنوبی اروپا، دورترین کهکشان شناخته‌شده را در فاصله 13.1 میلیارد سال‌نوری از زمین شناسایی کنند.

عملیات ساخت بزرگترین تلسکوپ رادیویی جهان، موسوم به «لوفار»، در آلمان و هلند تا دو سال دیگر پایان می یابد.