به‌تازگی دانشمندان کوچک‌ترین سیاه‌چاله‌ی عالم را کشف کرده‌اند.

در دما و فشار سطح زمین، چگال‌ترین ماده شناخته شده عنصر فلزی اسمیم است که جرم هر یک سانتی‌مترمکعب آن ۲۲ گرم است. در کیهان اجسام به مراتب چگال تری وجود دارند، اما حد بالای چگالی در عالم چقدر است؟

معمولاً شنیده‌ایم که وقتی ستاره‌ای که جرم‌اش چندین برابر جرم خورشید است می‌میرد در انتهای فرایند مرگ خود تبدیل به سیاه‌چاله می‌شود. اما این همه‌ی داستان نیست و همه‌ی سیاه‌چاله‌ها هم به این شکل پدید نمی‌آیند.

دانشمندان دانشگاه‌های رایس و گلاسکو نظریه جدیدی را برای اسرار تاج خورشیدی ارائه کرده‌اند.

آیا شما هم از گوشی تحت اندروید استفاده می‌کنید؟ اگر چنین است، این امکان را دارید تا با تغییرات اندکی روی گوشی همراه خود، به فیزیکدان‌ها برای بررسی پرتوهای کم‌یاب کیهانی کمک کنید و ذرات پر انرژی را آشکار کنید که منبعی در بیرون از منظومه‌ی خورشیدی ما د

تحقیقات جدید نشان می‌دهد تصور پذیرفته‌شده درباره این که زمان‌فضا آشفته نیست، می‌تواند اشتباه باشد.

دانشمندان و کارشناسان حقوقی ابراز نگرانی کرده‌اند که یک آزمایش جاه‌طلبانه با استفاده از برخورددهنده یونی با بار بسیار زیاد می‌تواند بطور تصادفی زمین را از بین ببرد.

مشهورترین دانشمند زنده جهان، در نظریه جدیدی که منکر وجود سیاه‌چاله‌ها شده، فیزیکدانان جهان را حیرت‌زده کرده است.

اخترشناسان موفق به کشف طبقه‌بندی جدیدی از ستارگان قرمز پر سرعت در کهکشان راه شیری شده‌اند که ظاهرا نیرویی مرموز در حال بیرون کردن آنها از کهکشان است.

تلسکوپهای هابل، اسپیتزر و چاندرای ناسا قرار است در کنار هم به بررسی عمیق‌تر جهان نسبت به تلاش‌های گذشته پرداخته و دورترین و کمرنگ‌ترین کهکشان‌های قابل مشاهده تاکنون را شناسایی کنند.

ابرسیاه‌چاله مرکز کهکشان ما با 4میلیون برابر جرم خورشید، آخرین بار 2 میلیون سال پیش روشن شد و زمینی‌ها، آن را ‏به شکل توده‌ای نورانی به اندازه و درخشش ماه مشاهده کردند.

طی دهه آینده، یکی از بزرگ‌ترین تلسکوپ‌های ساخته دست بشر، گذشته پیش از این نادیدنی جهان را برای انسان آشکار خواهد کرد.

امواج رادیویی منجمان را شگفت‌زده کرده است، امواجی که چندی پیش دانشمندان آن را دریافت کردند از منبعی به فاصله‌ی میلیاردها سال نوری به سوی ما آمده است، زمانی که عالم نصف عمر کنونی خود را داشته است.

دانشمندان برای نخستین بار موفق به اندازه‌گیری قدیمی‌ترین نور جهان بعد از انفجار بزرگ (بیگ‌بنگ) شدند.

اگر فضانوردی به درونِ یک سیاه‌چاله شیرجه بزند، چگونه خواهد مرد؟

تصویربرداری از ابرها و ستارگان کهکشان راه شیری با روش ابداعی ستاره‌شناس ایرانی ناسا

اکتشافات نجومی در سال 2012، درک انسان را از جهان تغییر داده و برخی از ابزارها را از نیروی مشاهده آنها فراتر برده است.

به‌ کمک مشاهدات تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT)، تلسکوپ جِمینی جنوبی و تلسکوپ کانادایی-‌فرانسوی-هاوایی (CFHT) نوعی کهکشان جدید شناسایی شده است. این گونه از کهکشان‌ها به علت ظاهر غیرعادی‌شان لقب «کهکشان‌های لوبیا سبز» گرفته‌اند و از نادرترین اجرام به شمار می‌

ستاره‌های بسیار پُرجرم پایان عمرشان به ابرنواختر تبدیل می‌شوند. پس از انفجار ابرنواختری، اگر آن‌چه که باقی‌مانده است، جرمش از حدود ۳ برابر جرم خورشید بیشتر باشد؛ جسمی آن‌قدر فشرده و چگال است که حتی نور هم نمی‌تواند از گرانش آن فرار کند. به همین علت آ

اخترشناسان با کمک مجموعه‌ی تلسکوپی VLT موفق شدند تا پرانرژی‌ترین فوارانی که تا به امروز از یک اختروش (کوازار) خارج شده است را رصد کنند.

ستاره‌شناسان موفق به یافتن کهکشانی دوردست شده‌اند که انرژی حاصل از سوختن هسته فوق درخشان آن 100 برابر انرژی کل کهشکان راه شیری است. این هسته فوق درخشان را یک ابرسیاهچاله عظیم روشن کرده است.

تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا جت پرتو ایکسی را آشکارسازی کرد

برنامه‌های باشگاه نجوم تهران/ آبان ماه 1391

رصدخانه‌ی پرتو x چاندرا یکی از کم‌جرم‌ترین اَبَرسیاه‌چاله‌‌ها را شناسایی کرد. به نقل از ScienceDaily کهکشان میزبان این سیاه‌چاله کهکشان مارپیچی NGC 4178 است.

تخمین زده می‌شود 85درصد از ماده موجود در جهان (و نه انرژی) با آن‌چه می‌شناسیم، متفاوت است. تازه‌ترین تحقیقات نشان می‌دهد این ماده که ماده تاریک نام گرفته، از فوتون ساخته نشده است.

اخترشناسان برنامه تلسکوپ افق رویداد قصد دارند تا برای نخستین بار از یک سیاهچاله عکس بگیرند. عکس‌هایی که می‌تواند علاوه بر آزمایش نسبیت عام، وجود سیاه‌چاله‌ها را نیز اثبات کند!

در چند سال اخیر ناسا و سازمان فضایی اروپا، ماموریت‌های فضایی مشترکی را برنامه‌ریزی کرده بودند. اما به نظر می رسد بودجه انقباضی ناسا، همکاری های مشترک این دو سازمان فضایی را با مشکل مواجه کرده است.

در قرون وسطی تصور می‌شد که کیهان مجموعه‌ای تودرتو از کره‌های کامل و شفاف است. امروزه ما می‌دانیم که این تصور درست نیست، اما آیا جایی در عالم وجود دارد که گردی آن بازتاب کننده دیدگاه کره کامل باشد؟

برای سفر به داغ‌ترین منطقه کیهان ابتدا باید از خورشید گذشت، قلب آتشین منظومه شمسی. دمای سطح خورشید 5800 درجه کلوین است، اما این دمای زیاد به هیچ وجه یک رکورد کیهانی به شمار نمی‌رود.

اخترشناسان توانسته‌اند با ترکیب تصاویر تلسکوپ فضایی چاندرا و چند رصدخانه دیگر، جوان‌ترین سیاه‌چاله شناخته شده را که فقط 30 سال از عمرش می‌گذرد، در بقایای انفجار ابرنواختر C1979کشف کنند.

در پی انتشار خبری مبنی بر مشاهده تابش هاوکینگ در آزمایشگاه و واقعیت یافتن پیش‌بینی جنجالی استیفن هاوکینگ مبنی بر تابش سیاه‌چاله‌ها، بحث داغی در محافل دانشگاهی آغاز شد.

آن‌چه هاوکینگ 30 سال پیش در مورد تشعشع سیاهچاله‌ها پیش‌بینی کرده بود، بالاخره در آزمایشگاه دانشگاه میلان مشاهده شد. این نظریه تنها راهی است که ما برای توضیح پدیده محو شدن در سیاهچاله‌ها سراغ داریم

قرار است سه فضاپیما در فاصله 60 میلیون کیلومتری زمین مستقر شوند و با شلیک پرتوهای لیزر به سمت یکدیگر، مثلثی متساوی‌الاضلاع به ضلع 5 میلیون کیلومتر را تشکیل و نظریه نسبیت آلبرت اینشتین را بررسی کنند.

اخترشناسان نجوم رادیویی رد امواج رادیویی تازه‌ای را از کهکشان M82 گرفته‌اند که علیرغم تمامی تلاش‌ها، منبع آن هنوز ناشناخته است. شاید این امواج مربوط به نوعی از اختروشهای کوچک در این کهکشان همسایه باشد.

پژوهشگران با استفاده از حالت پنجم ماده، سیاه‌چاله‌هایی برای امواج صوتی تولید کرده‌اند تا نظریه تابش هاوکینگ را محک بزنند.

رصدخانه فضایی فروسرخ با تایید نتایج رصدهای قبلی، نشانه‌هایی از نخستین ریزکهکشان‌های عالم را بدست آورد.

سیاه‌چاله‌های اولیه با جذب پرتوهای ایکس، حد ادینگتون را زیر پا می‌گذاشتند.

با کشف این ستاره نوترونی، اخترشناسان می‌توانند ستارگان نوترونی و سیاه‌چاله‌ها را با هم مقایسه کنند.

آیا این تداخل‌سنج آلمانی-بریتانیایی می‌تواند در هجده ماه آینده نشانه‌ای از امواج گرانشی بدست آورد؟

چگونه تاریک‌ترین اجرام عالم می‌توانند پرنورترین آنها نیز باشند؟!

اخترشناسان دو سیاه‌چاله ابرسنگین یافته‌اند که فاصله‌شان با یکدیگر یک‌صد بار نزدیک‌تر از دیگر جفت ابرسیاه‌چاله‌های کشف‌شده است