تلسکوپ فضایی هابل موفق به کشف کوچکترین اجرام واقع در "کمربند کویی پر" که در فراسوی سیاره نپتون قرار دارد،شده است.نور این اجرام،یک میلیارد بار کمتر از کم نورترین ستارگان قابل رویت با چشم غیر مسلح است.
هنگامی که "کلاید تومبا" در سال 1309 خورشیدی،نهمین سیاره منظومه شمسی یعنی پلوتو را کشف کرد هرگز نمی دانست که موفق به کشف بزرگترین عضو ناحیه موسوم به "کمربند کویی پر" نیز شده است.
کمربند کویی پر،ناحیه ای خارج از سیاره نپتون(هشتمین سیاره منظومه شمسی)است که به عقیده ستاره شناسان،سر منشا بسیاری از دنباله دار ها است.
پس از کشف چارون،قمر سیاره پلوتو در سال 1358،ستاره شناسان در سال 1371 موفق به کشف عضو بعدی کمربند کویی پر شدند.از سال 1371 به بعد نیز بیش از 700 جرم در "کمربند کویی پر" پیدا شده است که پهنای بیشتر آنها حدود 100 کیلومتر است.
تصویر فوق،نشان دهنده بزرگترین عضو کمربند کویی پر
پس از سیاره پلوتو و قمر آن،چارون است.
:: ناسا / جی.باکون (موسسه علوم تلسکوپ فضایی) ::
ولی همانطور که ماموران سرشماری نمی توانند جمعیت یک شهر را فقط با شمارش شهروندان بزرگ آن شهر بدست آورند،ستاره شناسان نیز نمی توانند محدوده واقعی "کمربند کویی پر" و یا تاریخ شکل گیری آنرا صرفا با مطالعه اجرام بزرگ این ناحیه بدست آورند.
از اینرو گروهی از ستاره شناسان به سرپرستی "گری برنشتاین" ستاره شناس دانشگاه پنسیلوانیا،در دی و بهمن 1381 به مدت 15 روز با استفاده از "دوربین پیشرفته نقشه برداری" تلسکوپ فضایی هابل،در ناحیه کوچکی از صورت فلکی سنبله(Virgo) به جستجوی اجرام کوچک واقع در کمربند کویی پر پرداختند.
این گروه،سه جرم فوق العاده کوچک با پهنای بین 25 تا 45 کیلومتر را در این ناحیه پیدا کرد که قدر ظاهری آنها حدود 29 می باشد؛ یعنی یک میلیارد بار کم نورتر از کم نورترین ستارگانی که با چشم غیر مسلح می توان دید.
کشف یکی از سه جرم کوچک واقع در کمربند کویی پر،بواسطه حرکت آن
در تصاویر تلسکوپ هابل در 6 بهمن 1381 ممکن شد.
:: ناسا / جی.برنشتاین و دی.تریلینگ (دانشگاه پنسیلوانیا) ::
البته با توجه به تعداد دنباله دارهای کوتاه دوره مشاهده شده در ناحیه درونی منظومه شمسی،گروه برنشتاین انتظار داشت بتواند حداقل 60 جرم کوچک را در کمربند کویی پر توسط تلسکوپ فضایی هابل کشف کند.
با توجه به اینکه منشا بسیاری از دنباله دارهایی که وارد منظومه شمسی و نزدیک زمین می شوند،کمربند کویی پر است کشف فقط سه جرم کوچک در این ناحیه،ستاره شناسان را با پرسش هایی روبرو کرده است.
به عقیده "برنشتاین"،علت پایین بودن تعداد اجرام کوچک کشف شده در کمربند کویی پر،در مقایسه با آنچه پیش بینی می شد،این است که احتمالا در طی چند میلیارد سال گذشته،خرده سیارات کوچکتر در اثر برخورد با یکدیگر به غبار تبدیل شده اند.
در تصویر فوق،کمربند کویی پر و مدار سه جرم کوچک تازه کشف شده
در این ناحیه نشان داده شده است.
:: ناسا / ای.فیلد (موسسه علوم تلسکوپ فضایی) ::
نتایج یافته های گروه "برنشتاین" روز پنجشنبه 14 شهریور 1382 در جلسه مربوط به بخش علوم سیاره ای انجمن نجوم آمریکا در مونتری ایالت کالیفرنیا اعلام شد.
منبع خبر : www.astronomy.com