تمام کسانی که با نجوم و آرايش فضايي زمين و خورشيد آشنا هستند، می دانند که زمين در اول ديماه هر سال به نقطه انقلاب زمستانی خود می رسد. نقطه ای که در آن، ناظران نيمکره شمالی دارای کوتاهترين روز و بلندترين شب سال بوده و بر عکس در نيمکره جنوبی بلندترين روز سال اتفاق می افتد.

اما بايد توجه داشت که در اين شب همه ناظران نيم کره شمالی دارای طول شب يکسان نيستند. در استوا طول شب و روز برابر و مساوی با 12 ساعت است و هرچه به طرف قطب می رويم طول شب يلدا افزايش می يابد. بطوريکه با يک محاسبه ساده می توان به نتايج زير رسيد:

همانطور که در جدول فوق مشاهده می شود، شب يلدا برای بعضی کشورها مشکلات زيادی را بوجود می آورد. مثلا در پايتخت سوئد، خورشيد ساعت 8 و 55 دقيقه طلوع و ساعت 14 و 37 دقيقه غروب خواهد کرد. يعنی طول روز تنها 5 ساعت و 42 دقيقه است و چه زود شب فرا می رسد! البته خورشيد هم در اين روزها چه کم فروغ است. زيرا در وسط روز به حداکثر ارتفاع خود از افق يعنی حدود 8 درجه می رسد! آيا می توانيد تصورش را بکنيد؟