به کمک مجموعه ای از تلسکوپ های زمینی و فضائی، ستاره نارسی به جرم کمتر از یک صدم جرم خورشید کشف شده که احتمالا در فرایند تشکیل منظومه سیاره ای قرار دارد. این، کوچکترین جسم ستاره مانند است که به نظر می رسد قرص سیاره سازی از بقایای سنگی و گازی در اطرافش دارد که ممکن است روزی به سیاراتی تبدیل شوند و منظومه ای مینیاتوری را تشکیل دهند. این جسم که در واقع یک کوتوله قهوه ای است به این دلیل ستاره نارس نامیده می شود که به حد کافی پر جرم نیست تا همجوشی هسته ای همچون خورشید ما در مرکزش رخ دهد. جرم این کوتوله قهوه ای فقط 8 برابر جرم مشتری است. این حقیقت که یک کوتوله قهوه ای تا این حد کوچک، در میانه فرآیند خلق یک منظومه سیاره ای قرار داشته باشد، تعاریف ستاره، سیاره، قمر یا منظومه سیاره ای را به چالش می کشد. حالا که این ستاره خود به اندازه یک سیاره است آنچه در اطرافش از قرص و غبار شکل می گیرد چیست ؟ سیاره یا قمر ؟ اگر قرص پیش سیاره ای آن به سیاراتی تبدیل شود کل منظومه، نسخه ای مینیاتوری از منظومه ما خواهد شد.

منظومه ای که خورشید مرکزی، سیارات و مدارهایشان 100 بار کوچک شده اند. گروه اخترشناسان، کوتوله قهوه ای را به کمک تلسکوپ فضائی اسپیتزر و تلسکوپ فضائی هابل و دو تلسکوپ در کوه های آند شیلی( تلسکوپ بلانکو از رصدخانه سروتولولو، تلسکوپ دوپیکر جنوبی ) کشف کردند. این کوتوله قهوه ای در فاصله 500 سال نوری از ما در صورت فلکی چلپاسه قرار دارد. این کوتوله نسبتا جوان، فقط 2 میلیون سال از عمرش گذشته است. گروه اخترشناسان خصوصیات این جسم را در رصد های دیگر با ابزار های فروسرخ بررسی کردند. قرص پیش سیاره ای سرد و کم فروغ آن فقط با آرایه دوربین های فروسرخ اسپیتزر قابل آشکارسازی بود.