طی سالیان دراز ستاره شناسان با این سوال مواجه بودند که چرا، بر خلاف انتظار آنها گازهای هاله مرکزی کهکشان گرم هستند،  در نهایت داده های جدید رصد خانه فضایی چاندرا پاسخی برای این سوال یافت.

مطالعه داده های این رصد خانه حاکی از آن است که سیاه چاله های عظیم  مرکز کهکشان ها، همانند قلبی برای این مجموعه انجام وظیفه می کنند. این سیاه چاله های ابر پر جرم، در حدود یک میلیارد برابر خورشید جرم دارند. مواد بلعیده شده توسط آنها، گاه و بیگاه انفجارهایی از انرژی را به وجود می آورند، این انفجار ها قادرند بر ساختار کهکشان میزبان تاثیر بگذارد. به این صورت که ضربان های منظم انرژی تولید شده توسط سیاه چاله علاوه بر این که به کل سیستم انرزی تزریق می کنند، رشد خود سیاه چاله و تولد ستاره ها جدید را تحت کنترل دارند.

رصد ها و شبیه سازی های انجام گرفته در مورد  سیاه چاله مرکزی کهکشان M84 نشان می دهند، این سیاه چاله حباب هایی از پلاسما را به فضا وارد می کند که این امر موجب گرم شدن محیط میان ستاره ای می شود. گرمای حاصل  سرعت تشکیل ستاره های جدید (برای تولید ستاره های جدید لازم است که این گازها به اندازه کافی سرد باشند )  و نرخ رشد سیاه چاله را کنترل می کند در نتیجه کهکشان در تعادلی شکننده، به حیات خود ادامه می دهد. در واقع همانند قلب که برای حیات ما خون را به اعضا بدن می فرستد سیاه چاله نیز فرآیندی مشابه را انجام می دهد با این تفاوت که اینجا گرما جای خون را می گیرد.