ممکن است پرتوهای گامای گرفته شده ازSGR J1550-5418  هنگامی ایجاد شده باشند که سطح ستاره ی  مغناطیسی ناگهان می شکند و در نتیجه انرژی ذخیره شده در میدان مغناطیسی قوی آن آزاد می شود.

ماهواره ی  سویفت ناسا و تلسکوپ فضایی پرتوی گامای فرمی بر یک ستاره در فاصله ی 30000 سال نوری متمرکز شده اند .این جرم که پیش از این به عنوان یک منبع سیگنالهای پرتو ایکس و رادیویی شناخته شده بود در صورت فلکی خط کش ( نیمکره ی جنوبی ) قرار دارد.در ماه اکتبر این جرم فوران های معمولی را به همراه داشت اما دوباره به حالت اولیه خود بازگشت و ماه گذشته دوباره فعال شد.انرژی درخشان ترین و قوی ترین پرتوهای آشکار شده از این جرم بیش تر از کل انرژی گسیل شده از خورشید در طول 20 سال می باشد .SGR J1550-5418 در رده ی پرتو گامای کوتاه مدت یا SGR قرار می گیرد که تاکنون تنها 6 عدد از آنها کشف شده است.

در سال 2004 فوران عظیمی از یک پرتو گامای کوتاه مدت آشکار شد و به اندازه ای قوی بود که لایه های فوقانی جو زمین را از فاصله ی 50000 سال نوری تحت تأثیر خود قرار داد .منبع این پرتوها احتمالا یک ستاره ی نوترونی چرخشی است. SGR J1550-5418 که در هر 2.07 ثانیه یک بار به دور خود می چرخد ، به عنوان سریع ترین ستاره ی مغناطیسی چرخشی شناخته شده است.تلسکوپ فضایی فرمی به منظور بررسی فوران های ستارگان مغناطیسی طراحی شده است.ماهواره ی ویند ناسا و ماهواره ی انتگرال آژانس فضایی اروپا نیز این پرتوها را آشکار ساختند.

تلسکوپ پرتو ایکس سویفت حلقه ی نورانی و ظاهرا در حال انبساط را در اطراف ستاره ی نوترونیSGR J1550-5418 آشکار سازی کرد.