بهنوش خرم‌روز
در حدود 30 سال پیش، استیفن هاوکینگ پیش‌بینی کرده بود که سیاهچالهها نه کاملا سیاه که خاکستری هستند و اندکی تشعشع یا پرتوافکنی از خود منتشر می‌کنند. پس از 3 دهه جستجو در آسمان‌ها، فیزیک‌دانان بالاخره اعلام کرده‌اند که این پدیده را با چشم خود مشاهده کرده‌اند، آن‌هم روی زمین!
سیاهچالهها اجسامی بسیار سنگین و کوچک هستند که جاذبه فوق‌العاده شدیدی بر اجسام نزدیک خود اعمال می‌کنند. از فاصله‌ای مشخص از آن‌ها که افق رویداد نامیده می‌شود، این جاذبه به‌قدری قوی است که هیچ‌چیز حتی نور که با سرعت 300هزار کیلومتر بر ثانیه سریع‌ترین موجود این دنیا است، نمی‌تواند از آن خارج شود. به همین دلیل سیاهچاله را حفره تاریک نامیده‌اند!
اما جهان ما پر است از جفت‌های ذره-پادذره که از انرژی شکل می‌گیرند، لحظه‌ای بسیار کوتاه دوام می‌آورند و دوباره نابود شده، به انرژی تبدیل می‌شوند. بر اساس نظریه تشعشع هاوکینگ، وقتی این جفت‌های ذره-پادذره در مرز غیرقابل بازگشت سیاهچالهها تشکیل شوند، این فرصت پیش می‌آید که در همان زمان بسیار کوتاه، یکی از ذرات از سیاهچاله فرار کند و فقط یکی به درون سیاهچاله کشیده شود. بدین‌ترتیب بخشی از انرژی سیاهچاله از آن فرار می‌کند و گویی سیاهچاله در حال تشعشع و از دست دادن انرژی است.
این تابش که تابش حرارتی هاوکینگ نام دارد، منجر به کاهش جرم سیاهچاله می‌شود و اگر سیاهچاله در طول عمر خود هیچ ماده‌ای را جذب نکند، آن‌قدر جرمش کاهش می‌یابد تا ناپایدار شود و در انفجاری پرنور متلاشی شود.
اکنون به گزارش پاپ‌ساینس، محققان دانشگاه میلان ادعا کرده‌اند که تشعشع هاوکینگ را در آزمایشگاه دیده‌اند. آن‌ها در آزمایشگاه خود، مدل وارونه یک سیاهچاله را با استفاده از متامتریال‌ها به وجود آورده‌اند. در این مدل وارونه که سفیدچاله نامیده می‌شود، به جای این که مثل سیاهچالهها نور به درون کشیده شود، امواج نور به یک مکث کامل می‌رسند.
اگر ادعای آن‌ها درست باشد، این یافته تاثیر فراوانی بر علم کیهان‌شناسی و بسیاری از زمینه‌های علمی دیگر می‌گذارد. تنها راهی که ما برای پدیده محو شدن در سیاهچالهها سراغ داریم، همین نظریه تشعشع هاوکینگ است، بنابراین تایید این نظریه، تاثیر زیادی بر ادراک ما از پایان جهان خواهد گذاشت