تحقیقات جدید ستاره شناسان دانشگاه میشیگان نشان می دهد که حد بالایی جرم ستارگان می تواند بین 120 تا 200 برابر جرم خورشید باشد .

خورشید نزدیک ترین ستاره به زمین است و در نتیجه بسیار بزرگ به نظر می رسد . اما در مقایسه با دیگر ستاره های راه شیری یک ستاره کم جرم به حساب می آید . سالی اوی ، استادیار نجوم دانشگاه میشیگان ، می گوید : « دانستن اینکه آیا حدی برای جرم ستارگان وجود دارد ، پاسخ به یک سئوال بنیادی است ولی این خود سئوال دیگری ایجاد می کند که این حد چقدر می تواند باشد ؟ »

برای تعیین این حد مطالعه بر روی گستره وسیعی از خوشه های ستاره ای انجام گرفته است که در مقاله ای با عنوان " اثبات آماری حد بالایی جرم ستاره ای "  ، که توسط اوی و کلارک بر روی چندین هزار ستاره جوان انجام شد ، در شماره ماه فوریه Astrophysical Journal Letters.  به چاپ خواهد رسید .

اوی می گوید :« ما برای این تحقیق ، خوشه های ستاره ای راه شیری وابرهای ماژلانی را مورد بررسی قرار دادیم . زیرا به دلیل نزدیکی این خوشه ها اندازه گیری ها دقیق تر می شد . اگر به این خوشه ها نگاه کنید ، نسبت یکسانی از ستاره های بزرگ وکوچک را خواهید دید . بسته به اندازه و تعداد ستاره ها ، حد مشخصی بین 120 تا 200 برابر جرم خورشیدی بدست می آید .»

ستارگان سبکتر از خورشید کمتر از ستارگان سنگین تر دستخوش تغییرات ساختاری و انقباضات متعاقب می شوند . در ستارگان خورشید گونه ، هیدروژن سوزی بر روی کسر نسبتا بزرگی از ستاره گسترش می یابد . در ستارگان سنگین تر از خورشید دما  در هسته ستاره آنقدر زیاد می شود که اندکی پس از آن که ستاره رشته اصلی را ترک می کند یک فرایند سه آلفا آغاز می شود . هلیوم سوزی در هسته درست قبل از آنکه ستاره یک غول قرمز بشود شروع می شود . ستارگان سنگین احتمالا چندین بار بیشتر از بقیه ستاره ها وارد مرحله غول قرمز می شوند وسپس خارج می گردند . به هر حال دانستن حد جرمی بسیار مهم است . زیرا با استفاده از آن می توان  ساختار تحولی ستارگان را به خوبی توضیح داد .