یافتن حیات در کرات دیگر با توجه به فن آوری های عصر ما و محدودیت هایی که انسان در حال حاضر با آن رو برو است امری غیرممکن به نظر میرسد زیرا یافتن حیاتی تکامل یافته و پیشرفته شبیه به آن چیزی که ما در زمین میشناسیم با توجه به مسافت های عظیم میان ستارگان و دوری سیارات فراخورشیدی و محدودیتهای بسیار, سفر های فضایی باید هزاران سال طول بکشد که با عمر کوتاه انسان امری دور از ذهن است. همچنین ابزار رصدی ما که شامل رصد خانه های زمینی و فضایی است توان مشاهده مستقیم سطح این سیارات و قمرهای آنها را در حال حاضر ندارند و باید منتظر اینده بود و چشم به پیشرفت های فنی و اپتیکی و روش های تصویر برداری از سطح سیارات دوردست در آینده داشت. در این میان رصد های رادیویی نیز میتواند به صورت مکمل این تلاشها برای یافتن احتمالی تمدن های پیشرفته در فضا یاری رسان دانشمندان باشند. موضوع دیگر احتمال تفاوت نوع زندگی در زمین و سیاره های قابل سکونت در کیهان است. همه جستجوی ما هم اینک بر مبنای قوانین زندگی روی زمین معنی گرفته است. وجود آب عناصر شیمیایی خاص انرژی و اکسیژن پیش نیازهای مورد نظر ما برای حیات هستند. اما شاید همه یا هیچکدام از این مواد حیاتی در شکل گیری احتمالی نوعی از زندگی در جایی از کیهان به کار نرفته باشد! سازمان ناسا در «رهنمود اخترزیست‌شناسی» خود معیارهای اولیه برای زیست‌پذیری سیاره‌ای را چنین تعریف کرده است: "پهنه‌های گسترده‌ای از آب مایع، شرایط مناسب برای تشکیل ملکول‌های آلی پیچیده، و وجود منابع انرژی برای حفظ و ادامه سوخت‌وساز" شرایط اولیه برای پیدایش حیات هستند.با پرتاب چند رصد خانه فضایی به فراسوی مدار زمین فصلی تازه از کاوش های ستاره شناسان برای شناسایی نقاط مستعد حیات در کیهان آغاز شده است. کپلر تا کنون هزاران منظومه ستاره ای در کهکشان راه شیری کشف کرده است که احتمال یافت نشانه هایی از حیات را بیشتر میکند. همچنین میتوان به ماموریت های آینده سازمان های فضایی به گوشه کنار منظومه خورشیدی ما اشاره کرد که به ویژه میتوان به ماموریت های مریخ و اقمار زحل و مشتری اشاره کرد. کتاب حیات در کیهان ویرایشی نو از کتاب Astrobiology نوشته دکتر مونیکا گریدی و ترجمه محمد رحیمی است که توسط نشر سبزان منتشر شده است. 

بخش از کتاب توسط آقای بابک امین تفرشی تالیف و به روز رسانی شده است. همچنین آقای هاشم سیماب قسمت هایی از کتاب را به روزرسانی کرده اند.