پروازهای شبانه در رصدخانه‌های هوابرد برای یافتن ستارگان جوان و تازه متولد شده می‌تواند شواهدی از وجود حیات را در اختیار محققان قرار دهد.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، رصدخانه هوابرد (airborne observatory)‌ در اصل یک هواپیمای بوئینگ 747 مجهز به رصدخانه استراتوسفری ستاره شناسی مادون قرمز است.

بزرگترین رصدخانه هوایی جهان با همکاری محققان ناسا و مرکز هوافضا آلمان طراحی شده و با پرواز در ارتفاع 40 هزار پایی، قادر به جمع آوری داده های بسیار خاص نجومی است.

گروهی از محققان اختر زیست شناسی از جمله دو محقق موسسه پلی تکنیک رنسلر قصد دارند از این رصدخانه هوابرد مجهز به تلسکوپ مادون قرمز برای بررسی مجموعه ای از مولکول ها در ابرهای گرد و غبار اطراف پنج ستاره جوان استفاده کنند.

پروفسور «داگلاس ویت» از فیزیکدانان موسسه رنسلر تأکید می کند: قصد داریم در این تحقیق دریابیم که ماده مورد نیاز برای تشکیل حیات سیاره ای از کجا و چگونه شکل می گیرند و آیا شکل مشابهی از حیات در منظومه شمسی می تواند در نقاط دیگر کائنات نیز وجود داشته باشد؟

«ویت» خاطر نشان می کند: امکان بازگشت به زمان شکل گیری اولیه منظومه شمسی وجود ندارد، اما می توانیم با رصد مناطق دیگر با ساختاری مشابه منظومه شمسی، از آنها بعنوان یک نمونه قیاسی استفاده کنیم.

مشاهدات مادون قرمز از ستاره های تازه متولد شده توسط تلسکوپ های زمینی، حاکی از حضور مولکول های آلی و آب در بقایای گرد و غبار در این ابرهاست.

با توجه به رطوبت جو که بخش عمده پرتوهای مادون قرمز را جذب می کند، محققان قصد دارند از این رصدخانه هوابرد برای بررسی بخشی از طیف خاصی که از طریق جو قابل مشاهده نیست، استفاده کنند.