سِتی (طرح جست‌وجو برای هوش
فرازمینی) در نخستین هدف جستجوی خود در منظومه‌ای که به‌طور بالقوه دنیایی
سکونت‌پذیر به حساب می‌آمد به بن‌بست خورد!
گروهی از اخترشناسان در سال
۱۳۸۶/۲۰۰۷ برای شنیدن علائم رادیویی ارسال شده از منظومه‌ی «گلیسی ۵۸۱» از
«آرایه‌ی رادیو تلسکوپی خط مبنای بلند استرالیا» استفاده کردند؛ گلیسی ۵۸۱
ستاره‌ی کوتوله‌ی سرخ با میزبانی حداقل شش سیاره است که یکی از این
سیاره‌ها در کمربند حیات یا منطقه‌ی سکونت‌پذیری ستاره قرار دارد. این
جست‌وجو از نوع ستی –جست‌وجو برای هوش فرازمینی- برای دریافت علائمی با
منشأ فرازمینی بود؛ همان ابتدای کار دستگاه‌ها ۲۲۲ سیگنال ثبت کردند! البته
این گروه با استفاده از روش‌های تحلیل خودکار، قادر به تعیین سیگنال‌هایی
با منشأ زمینی بودند؛ یعنی علائمی که به علت گردش ماهواره‌ها در مدار زمین
ایجاد می‌شدند.
در این پژوهش مطالعات نظری
تأییدکننده‌ی اهداف جست‌وجو بودند و مراحل بررسی این منظومه‌ی ستاره‌ای خاص
با امید یافتن نشانه‌هایی از یک حیات هوشمند بیگانه تنظیم شده بود... ادامه مطلب
منبع: وب سایت کانوت