فاصله این سیارات از ما اغلب ده‌ها سال نوری است. یعنی اگر پنج سال نوری از ما فاصله دارد به این معنی است که پنج سال طول کشیده تا نور آن به زمین برسد.
از این فاصله حتی ستارگان بزرگ مثل یک نقطه جلوه می‌کنند. اما منجمان می توانند با رصد ستارگان هرگونه کاهش نور آن را ردیابی و وجود سیاره در اطراف آن را کشف کنند.
اکنون منجمان می‌گویند از سیاره ای که در فاصله ۵۷ سال نوری قرار دارد مستقیما عکسبرداری کرده اند.
این سیاره به خصوص از آن جهت برای منجمان جالب است که کوچک‌ترین سیاره ای است که با شیوه‌های عکس برداری مستقیم دور ستاره ای مثل خورشید پیدا می شود.
دکتر جیم زیبلمن زمین شناس در موزه هوا و فضای واشنگتن در پاسخ به این سوال که آیا منجمان قبلا هم موفق به مشاهده مستقیم سیارات در اطراف سایر ستارگان شده اند یا نه می‌گوید: قبلا هم داشته ام اما نه خیلی. تا جایی که من می دانم پیشتر در سال جاری سیاره دیگری مستقیما عکسبرداری شد اما هر دو مورد عکسبرداری در طیف فروسرخ انجام شد یعنی در طیف حرارتی یا طول موج بلند.
این عکس با کمک تلسکوپ سوبارو در مونا کی در ایالت هاوایی آمریکا گرفته شده است.
نکته جالب دیگر در مورد این سیاره این است که رنگش ترکیبی از صورتی، انابی و سرخ آبی است. و این درحالیست که ستاره مرکزی آن خیلی با خورشید ما فرق نمی کند.
این سیاره به اندازه مشتری است اما جرم آن چهار برابر مشتری است. دمای سطح آن ۴۶۰ درجه فارنهایت است و با معیار سیارات هنوز یک نوزاد است، یعنی فقط ۱۶۰ میلیون سال پیش تشکیل شده.
دکتر زیمبلمن: دو مساله برای من هیجان انگیز است. نه فقط این سیاره با عکسبرداری مستقیم رؤیت شده بلکه خیلی دورتر از ستاره مرکزی قرار دارد و این غیرمنتظره است.
به نظر می رسد که مدار این سیاره نه بار پهناورتر از مشتری باشد و از این فاصله زیاد با یک نظریه سنتی مهم در زمینه چگونگی تشکیل سیارات جور در نمی آید.
نظریه موسوم به انباشت هسته می گوید که سیارات در دیسک گاز و غباری که در اطراف ستاره های جوان قرار دارد تشکیل می شوند.
در این صفحه است که سیارک‌ها و دنباله دارها هسته سیاره را تشکیل می دهند و همانطور که این هسته حجیم تر می شود قوه جاذبه آن افزایش می یابد و شروع به جذب گاز از دیسک می کند و سیاره تشکیل می شود.
مارکوس جاسنونز از دانشگاه پرینستون و از اعضای تیم کاشف این سیاره گفت که توضیح این سیاره در چهارچوب نظریه‌های سنتی بسیار دشوار است.
به گفته او این کشف منجمان را به فکر می اندازد نظریه های آلترناتیو را به طور جدی مد نظر قرار دهند یا در بعضی از فرضیات اساسی نظریه سنتی تشکیل انباشت هسته تجدید نظر کنند.