دانشمندان موفق به کشف نوع جدیدی از دهانه‌های برخوردی در مریخ شدند.
این دهانه‌های برخوردی، دارای انباشت بیرونی نازکی هستند که چندین برابر فراتر از طیف نوعی پرتاپه (ejecta) گسترده می‌شوند و نسبت ضخامت به طول انباشت آن‌ها بسیار کوچک است.
نادین بارلو، پروفسور فیزیک و نجوم دانشگاه آریزونای شمالی، این دهانه‌های برخوردی را دهانه‌های LARLE می‌نامد.
بارلو دهانه‌های LARLE را هنگام مشاهده تصاویر با تفکیک‌پذیری بالا برای به‌روزکردن کاتالوگ محبوبش از دهانه‌های مریخی کشف کرد.
این دهانه‌ها برجسته هستند و انباشت بیرونی گسترده‌ای را فراتر از پوشش پرتابه (ejecta) معمولی دهانه به نمایش می‌گذارند.
این دهانه ویژگی‌های تپه‌مانند و چاله‌ها را به نمایش می‌گذارد و در یک الگوی موجی شعله‌مانند به پایان می‌رسد.
فواصل طولانی انباشت‌های خارجی نشان می‌دهد این ماده با فرایند مایع بسیار بیشتری در مقایسه با پوشش‌های معمولی موجود است.
مطالعات جدید حاصل از «اودیسه مریخ» و فضاپیمای مدارگرد Reconnaissance مریخ 140 دهانه LARLE را گزارش کرده‌اند که قطر هر یک از آن‌ها تقریبا یک متر است.
دهانه‌های LARLE در طیف هم‌اندازه و در نواحی یکسان سیاره به عنوان دهانه‌های پایه مشاهده می‌شوند. دهانه‌های پایه بر روی یک دشت بلند و مرتفع‌تر از محیط اطرافشان قرار گرفته‌اند.
بارلو یافته‌های خود را در خصوص دهانه جدید در نشست «تقسیمی برای علوم سیاره‌ای» در انجمن نجوم امریکا در دنور ارائه داد.