در پی برخورد یک شهاب‌سنگ به جو زمین در بالای شهر چلیابینسک روسیه و مجروح شدن بیش از 1000 تن، انجمن کاوشگران فضایی با هدف کاهش برخوردهای بیشتر پیشنهاد طراحی ناوگانی از فضاپیماهای کامی‌کازه را مطرح کرده‌اند تا در برابر حملات سیارکی از زمین دفاع کنند.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این خوردوهای رباتیک به تغییر مسیر هرگونه سنگ خطرناک تهدیدآمیز برای جلوگیری از برخورد آنها با زمین خواهند پرداخت.
این برنامه‌ها هفته گذشته توسط سازمان ملل برای یک شبکه دفاعی بین‌المللی سیارکی مطرح شده‌اند تا کشورها بتوانند دانسته‌های خود در مورد سیارکها را به اشتراک بگذارند.
جزئیات این طرح توسط سازمان ملل تائید شده و می‌تواند از اوایل ماه دسامبر به اجرا درآید.
این طرح همچنین به سازماندهی گروههایی از دانشمندان از سازمانهای فضایی مختلف برای تفکر در مورد راههایی برای منحرف کردن سیارکهای کوچکتر از مسیر زمین خواهد پرداخت.
طبق برآورد دانشمندان، حدود یک میلیون سیارک وجود دارند که می‌توانند شهری به بزرگی نیویورک را تخریب کنند و اینکه هر چند میلیون سال یکبار ممکن است سنگی به زمین نزدیک شود که بتواند تمدن را از بین ببرد.
تام جونز، فضانورد کهنه‌کار ناسا طرفدار دفاع از کره زمین با استفاده از ناوگان فضاپیماهای رباتیک برای کوبیدن آنها به سیارکها و منحرف کردن آنها است.
گزینه‌های دیگر شامل استفاده از یک تراکتور گرانشی برای خارج کردن سیارکها از مدارشان و کوبیدن توپهای رنگی به آنها است.
گزینه منفجر کردن این اجسام سماوی جزء آخرین راه‌حلها مطرح شده است.
اگرچه سرگیو کاماچو لارا از اداره امور فضای خارجی سازمان ملل اظهار کرد: سیارکها در فضای خارج وجود دارند و اکنون باید آنها را پیش از آنکه ما را بیابند، پیدا کنیم.
پروفسور ریچارد کراوتر، از سازمان فضایی انگلستان گفت: همیشه بهتر است این چیزها را پیش از وقوع تمرین کنیم.
نگرانیها بویژه در مورد سیارکهای کوچکتر با وسعت بیش از 137 متر است.
تلسکوپهای موجود نمی توانند در مورد شهاب‌سنگهایی مانند مورد چلیابینسک که انرژی انفجاری معادل 440 کیلو تن از خود آزاد کرده بود، هشدار دهند. اولین خبرها در مورد این برخورد اول از طریق شبکه‌های اجتماعی به گوش سازمانهای فضایی رسیده بود.
این گروه در بیانیه‌ای اعلام کردند: از آنجا که تحقیقات در مورد سیارکهای نزدیک زمین تقریبا بطور انحصاری بر اجسام بزرگ با پتانسیل مخرب جهانی تمرکز دارند، 99 درصد اجسام با بزرگای کافی برای مسطح کردن یک کلان‌شهر کشف‌نشده باقی مانده‌اند. با ارتقای فناوری و کشف صدها هزاران سیارک جدید، جامعه جهانی به احتمال زیاد با یک سیارک مواجه خواهد شد که احتمال برخورد آن با زمین به شکل نگران کننده‌ای بالا است.
ماه گذشته آمریکا و روسیه توافق‌نامه‌ای برای تولید فناوریهایی امضا کردند که می‌تواند در آینده به تولید سلاحهایی برای تخریب سیارکهای در مسیر زمین منجر شود.
این سند با عنوان «توافق‌نامه‌ای بین دولت ایالات متحده آمریکا و دولت فدرال روسیه برای مشارکت در پژوهشها و توسعه علمی هسته‌ای و انرژی» به ارائه چارچوبهای قانونی لازم برای گسترش مشارکت بین آزمایشگاههای پژوهش هسته‌ای روسیه و آمریکا پرداخته است.
ناسا مدعی است که ستاره‌شناسان بیش از 10 هزار سیارک را با مدارهایی شناسایی کرده‌اند که در نهایت می‌تواند آنها را به زمین نزدیکتر کرده یا با آن برخورد دهند.
حدود 9 درصد از این اجسام حدود 915 متر طول دارند.
تهدیدآمیزترین سیارکها که بر اساس پیش‌بینی‌ها تنها هر 700 هزار یا 100 میلیون سال یکبار با زمین اصابت خواهند کرد، می‌توانند سیاره را شبیه رویدادی که باعث منقرض شدن دایناسورها در 65 میلیون سال پیش شده، ویران کنند.
اما به گفته دانشمندان، حتی سنگهای بین 140 تا 966 متر نیز می‌توانند شهرها را ویران کرده یا هرج و مرج ایجاد کنند.
دو سال پیش دیوید دیرورن، فیزیکدان طراح سلاحهای هسته‌ای از آزمایشگاه ملی لاورنس لیورمور در کالیفرنیا یک کمک مالی اختیاری برای کار خود در مورد ححل چگونگی استفاده از سلاحها دریافت کرده بود.
کار وی بطور همزمان با پژوهش آزمایشگاه ملی لوس‌آلموس در حال انجام بوده که در آن سلاحهای هسته‌ای آمریکا طراحی می‌شوند.
رابرت ویور از آزمایشگاه لوس‌آلموی از سال 2012 در حال بررسی تاثیرات انفجار بر روی سیارکها بوده و انفجارهایی را با استفاده از ابررایانه Cielo وزارت انرژی آمریکا شبیه سازی کرده است.
کیت هولساپل از دانشگاه واشنگتن نیز اخیرا یک کمک مالی پژوهشی یک میلیون دلاری از ناسا برای کار بر روی امکان انحراف یک سیارک از مسیر خود با استفاده از یک دستگاه برخوردی یا انفجار هسته‌ای دریافت کرده است.