در ادامه تحلیل استدلالهای مدعیان «دروغ بودن سفر انسان به ماه» به بررسی سیستم تعادل ماه‌نشین، موتور بی‌شعله آن و امکان فیلمبرداری با دور تند در استودیو خواهیم پرداخت.
برای مطالعه بخش‌های قبلی «شبهات آپولو» به لینک‌های زیر مراجعه کنید:
بخش اول: آیا انسان واقعا به ماه سفر کرد؟
بخش دوم: دروغ 30,000,000,000 دلاری سفر به ماه از کجا شروع شد؟
بخش سوم: ماجرای پرچمی که خودجوش روی ماه تکان خورد!
بخش چهارم: فضانوردان آپولو چطور از کمربند وان‌آلن رد شدند و زنده ماندند؟
بخش پنجم: اگر سفر انسان به ماه واقعی است، چرا هیچ ستاره‌ای در آسمان ماه دیده نمی‌شود؟
بخش ششم: مگر می‌شود سفینه‌ای به بزرگی آپولو روی ماه فرود بیاید و گردوخاکی به پا نشود؟
بخش هفتم: بهترین استدلال طرفداران توهم توطئه: سایه اجسام روی ماه کاملا تاریک نیست، پس سفر به ماه دروغ است!
بخش هشتم: اگر سفر به ماه واقعی است، چرا تصاویر ارسال فضانوردان زمینه یکسان ولی جزئیات متفاوتی دارد؟
پوریا ناظمی: یکی دیگر از استدلالهای طرفداران دروغ بودن سفر انسان به ماه، این است که چرا هنگام برخاستن ماه‌نشین از ماه هیچ شعله‌ای در تصاویر دوربینی که تصاویر زیر محفظه پرواز را ضبط می‌کرد، دیده نمی‌شود؟
سوال جالبی است. ماه‌نشین برای بازگشت به مدار باید سوخت خود را می‌سوزاند و البته ما روی زمین شاهدیم که موشک‌هایی که به فضا می‌روند چگونه شعله درخشانی را تولید می‌کنند. چرا در ماه‌نشین چنین چیزی را نمی‌بینیم؟
بازهم جواب چندان پیچیده نیست. سوختی که ماه‌نشین برای بازگشت به مدار استفاده می‌کرد هیدرازین با فرمول شیمیایی N2H4 و دی‌نیتروژن‌تترا اکساید (N2O4) بود. ترکیب این دو ماده شعله‌ای تولید نمی‌کند یا به عبارت دیگر در اثر سوختن آن‌ها شعله‌ای شفاف و نامریی تولید می‌شود و به همین دلیل عملا چیزی برای دیدن وجود ندارد. (برای کسب اطلاعات بیشتر اینجا را کلیک کنید.)
شرح فیلم: تصاویر دوربین نصب‌شده بر سطح ماه از صعود بخش فوقانی ماه‌نشین (حامل دو فضانورد و بیش از 100 کیلوگرم سنگ و خاک از سطح ماه) برای الحاق به آپولو-17
علاوه بر این بعدها مشخص شد دوربینی که برای زیر بدنه ماه‌نشین استفاده شده بود، دروبینی با کیفیت پایین بود. حتی اگر سوخت دیگری استفاده میشد و شعله‌ای هم وجود می‌داشت، این دوربین نمی‌توانست آن را به صورت دقیق و کامل ثبت کند. البته در این مورد تقصیری برگردن دوربین نیست و مساله اصلی این است که این سوخت اساسا شعله‌ای تولید نمی‌کرد.
ماه‌نشین نمی‌توانست تعادلش را حفظ کند، پس حتما سقوط می‌کرد
یکی از طرفداران «دروغ بودن سفر انسان به ماه» این ایده را مطرح کرده که جابجایی فضانوردان در ماه‌نشین می‌توانست محور تعادل سفینه را بر هم زده و منجر به سقوط در هنگام فرود بر ماه شود.
ماه‌نشین برای فرود بر ماه طراحی شده بود و برای همین بسیار سبک و دارای جرم اندکی بود. (در واقع این ماه‌نشین را نمی‌شد در شرایط زمین روی پایه‌هایش قرار داد، زیرا به دلیل وزنی که روی زمین داشت، خرد میشد) بنابراین با توجه به جرم اندک آن، جرم فضانوردان عاملی اساسی و تعیین کننده در جرم کل ماه‌نشین و در نتیجه تعیین مرکز ثقل آن بوده است. جابجایی هرچند کوچک فضانوردان در داخل ماه‌نشین می‌توانست مرکز ثقل سفینه را جابجا و در نتیجه فرود را به خطر بیاندازد و منجر به سقوط شود. متاسفانه کسانی که این ادعا را مطرح کردند حتی زحمت مرور جزییات فنی طراحی ماه‌نشین را به خود نداده‌اند. شما می‌توانید بخشی ازاین اطلاعات را اینجا پیدا کنید.
مساله این است که طراحان ماه‌نشین برای مرحله فرود و برخاستن از ماه، سیستم ثانویه‌ای طراحی کرده بودند که به طور مداوم مرکز ثقل سفینه را محاسبه می‌کرد و با کمک موتورهای جنبی محور عمودی فرود سفینه را در شرایط مناسب نگاه می‌داشت. این سیستم فقط برای حرکت‌های فضانوردان طراحی نشده بود، بلکه مشکل دیگری نیز وجود داشت که طراحی این سیستم را ضروری می‌کرد و آن، اینکه موقع فرود و همچنین صعود، ماه‌نشین، سوخت مصرف می‌کرد و از دست دادن این سوخت جرم سفینه را تغییر می‌داد و برای همین و برای حفظ مرکز ثقل سفینه لازم بود این سیستم طراحی شود تا سفینه بتواند فرود آمده و دوباره به مدار بازگردد.
فیلمبرداری در استودیو
استدلال دیگر طرفداران توطئه، این است که اگر فیلم‌های ماشین‌های ماه‌نورد را با دور تند ببینید، مثل این است که آن‌ها روی زمین فیلمبرداری شده و سپس سرعت حرکت آن‌ها کند شده است.
شرح فیلم: فیلمی از حرکت ماه‌نورد ارسالی در ماموریت آپولو17 بر سطح ماه
در واقع بسیاری از طرفداران این توطئه دیدگاه‌های خود را بر این اساس بیان کرده‌اند. بسیاری از آن‌ها در حالی این ایده را مطرح می‌کنند که هیچ وقت خودشان فیلم‌های موجود را با دو برابر سرعت نگاه نکردند، به همین دلیل بهترین پاسخ این است که شما فیلم‌ها را با سرعت بالاتر نگاه کنید و ببینید آیا همه چیز شبیه زمین هست یا نه. برای اینکه مساله را دقیق‌تر بررسی کنید، زمانی که به فیلم حرکت ماه‌نشین روی ماه نگاه می‌کنید به مسیر غباری که از حرکت ماه‌نشین بلند می‌شود، نگاه کنید. این غبارها مسیری هذلولی را طی می‌کنند و کمانی کامل را می‌سازند. در روی زمین این اتفاق به دلیل وجود جو، هوا و مقاومتی که هوا ایجاد می‌کند هیچ‌گاه رخ نمی‌دهد.
در بخش‌های بعدی «شبهات آپولو»، بررسی دلایل طرفداران دروغ بودن «سفر انسان به ماه» را ادامه خواهیم داد.