ما انسان‌ها ویژگی‌های خاصی داریم که ما را از دیگر شکل‌های حیات متمایز می‌کند: مثل سطوح استدلال انتزاعی، آگاهی از گذشته و آینده، و توانایی تغییردادنِ عمدی محیط اطراف‌مان. همین قوه‌ی ابتکار به گونه‌ی ما امکان داد که آخرین عصر یخبندان را پشت سر بگذاریم و تقریباً کل سیاره‌ی زمین را اشغال کنیم. اما آیا از این مهارت‌ها به‌قدر کافی و در مقیاس لازم در اختیار داریم که بتوانیم به کامیابی‌مان ادامه بدهیم؟

ما تأثیر جهانی داریم اما مهار جهانی بر این تأثیر نداریم. امروز بسیاری از سامانه‌های طبیعی زمین را اشغال کرده‌ایم و دانشمندان تغییرات جهانی شتاب‌داری را شناسایی کرده‌اند که چه‌بسا آینده‌ی تمدن‌مان را تهدید می‌کنند. برخلاف اغلب چالش‌هایی که گونه‌ی ما تاکنون با آن‌ها روبه‌رو شده است، این موانع مصنوعی یا «خودساخته» ذاتاً ماهیت سیاره‌ای دارند و نیازمند واکنش‌های هماهنگ جهانی‌اند. بقای آینده‌ی ما متکی بر همین نیاز به درک‌کردن و عمل‌کردن در این مقیاس است.

شاید درست در بزنگاه زمان، سرانجام نوعی «هوش سیاره‌ای» ایجاد کنیم که به ما امکان پیش‌بینی، درک، و نشان‌دادنِ واکنش مناسب به تهدیدهای بقا در مقیاس جهانی بدهد....ادامه مطلب