دانشمندان فرانسوی مدعی شده‌اند که سفرهای فضایی می‌تواند با تسریع فرآیند پیر شدن سیستم ایمنی مرتبط باشد.

به گزارش سرویس علمی ایسنا، گفته می‌شود که پروازهای فضایی طولانی‌مدت تاثیرات مضر بر روی بدن انسان مانند کاهش عضلات و استخوان‌ها دارد.

اما اکنون بنظر می‌رسد که در ماموریت‌های انسانی به مریخ همچنین باید روش‌هایی برای مقابله با تاثیرات منفی بر روی سیستم ایمنی به منظور سالم و متناسب نگهداشتن فضانوردان در نظر گرفته شود.

این پژوهش توسط چندین موسسه فرانسوی از جمله دانشگاه لورین در واندور لنانسی انجام شده است. محققان از یک مدل زمینی موسوم به باربرداری اندام حرکتی تحتانی (HU) استفاده کردند که برخی تاثیرات سفر فضایی را بر روی موشها شبیه سازی می‌کرد.

این روش شامل معلق نگهداشتن پاهای عقبی موشها در هوا و روی زمین نگه داشتن پاهای جلویی آن‌ها بود.

در این پژوهش گروههای سه تایی از موشها به منظور آزمایش تاثیرات ریزگرانش برای سه، شش، 13 و 21 روز در هوا معلق نگهداشته و پس از هر آزمایش کشته شدند.

محققان پارامترهای استخوان و فراوانی سلولهای سازنده لنفوسیت‌های B در مغز استخوان موشهای جوان، پیر و موشهایی که تحت آزمایش HU قرار گرفته بودند را بررسی کردند.

لنفوسیت‌های B که سلول‌های B نیز خوانده می‌شوند، یکی از بخشهای اصلی سیستم ایمنی انسان محسوب می‌شوند.

محققان دریافتند که موشها در شرایط گرانش پائین، تغییراتی را در تولید لنفوسیت‌های B در مغز استخوان تجربه کردند که مشابه شرایط مشاهده شده در موشهای پیری است که در زمین زندگی کرده‌اند.

آثار مشابه ممکن است در انسان نیز مشاهده شود.

اگرچه تاثیرات سفرهای فضایی بر روی سیستم ایمنی انسان پیش از این شناخته شده بود، این پژوهش برای اولین بار نشان می‌دهد که روش زمینی HU می‌تواند در درک بهتر آن کارساز باشد.

به گفته دانشمندان، این مدل می‌تواند همچنین برای آزمایش یا تولید مولکول‌ها و ترکیباتی استفاده شود که می‌توانند واکنش ایمنی در فضانوردان را ارتقا ببخشند.

در ماه مارس امسال، اسکات کلی از ناسا و میخائیل کورنینکو از روسیه اولین ماموریت یکساله فضایی خود را بر روی ایستگاه فضایی بین‌المللی آغاز خواهند کرد.

این ماموریت برای مشاهده چگونگی سازگاری فضانوردان با اقامت طولانی مدت در فضا طراحی شده است. پیش از این فضانوردان حداکثر شش ماه در ایستگاه فضایی باقی می‌ماندند.

در این ماموریت، آزمایشاتی برای بررسی تاثیر سفرهای فضایی طولانی‌مدت بر روی سیستم ایمنی و همچنین سایر جنبه‌های زیستی انسان مانند شیمی بدن و قلب انجام خواهد شد.

اگرچه این سفر رکوردشکن محسوب نمی‌شود. پیش از این والری پولیاکوف روسی از سال 1994 تا 1995 به مدت 437 روز در ایستگاه فضایی میر اقامت کرده بود، اما ماموریت جدید به ارائه اطلاعات ارزشمندی برای ماموریت‌های برنامه‌ریزی شده به مریخ که در دهه 2030 رخ خواهند داد، می‌پردازد.

نتایج این پژوهش در مجله Faseb منتشر شده است.