تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا با همکاری یک تلسکوپ زمینی در شیلی موفق به کشف یکی از دورترین سیارات فراخورشیدی در فاصله حدود 13 هزار سال نوری از زمین شدند.

به گزارش سرویس علمی ایسنا، کشف این سیاره گازی دورافتاده نشان می‌دهد که اسپیتزر می‌تواند از جایگاه منحصربفردش در فضا برای کمک به حل چگونگی توزیع سیارات در کهکشان مارپیچی مسطح راه‌شیری استفاده کند.

به گفته ناسا، رصدهای اسپیتزر با داده‌های «تجربه عدسی گرانشی نوری لهستان» تلسکوپ ورشو که بخشی از رصدخانه لاس‌کامپاناس در شیلی است، ترکیب شده است. تلسکوپ ورشو از طریق پدیده‌ای موسوم به ریزهمگرایی گرانشی به جمع‌آوری داده می‌پردازد. این پدیده زمانی رخ می‌دهد که یک ستاره از برابر دیگری گذشته و ستاره دورتر از منظر زمین دیده می‌شود. گرانش ستاره نزدیکتر باعث بزرگتر و شدیدتر شدن نور ستاره دورتر می‌شود و سیاراتی که در اطراف آن می‌چرخند، مانند اختلالات کوچک در بزرگنمایی دیده می‌شوند.

تاکنون روش‌های ریزهمگرایی گرانشی منجر به شناسایی حدود 30 سیاره فراخورشیدی شده که دورترین آن‌ها حدود 25 هزار سال نوری با زمین فاصله دارند.

اما این روش همیشه نشان نمی‌دهد که ستاره‌های دور و سیاراتشان در چه فاصله‌ای قرار دارند؛ فواصل به اندازه نیمی از فاصله سیارات کشف شده توسط ریزهمگرایی قابل تعیین نیستند.

خوشبختانه در این مورد، تلسکوپ اسپیتزر به کمک آمده است. این فضاپیما که در فاصله 206 میلیون کیلومتری زمین قرار دارد، می‌تواند رویداد ریزهمگرایی را در زمان متفاوتی از تلسکوپ ورشو ببیند که روش اختلاف منظر نام دارد.

در مورد سیاره فراخورشیدی جدید، رویداد ریزهمگرایی گرانشی بیشتر از حد عادی و 150 روز طول کشید. اسپیتزر 20 روز زودتر از تلسکوپ ورشو این رویداد را مشاهده کرد. این تاخیر زمانی به محققان اجازه داد تا بتوانند فاصله سیاره تازه کشف شده را محاسبه کنند. علاوه بر فاصله، جرم این سیاره نیز تعیین شد که تقریبا نصف سیاره مشتری است.