دوربین پیشرفته نقشه‌برداری تلسکوپ فضایی هابل، ACS، در تصویری با 120 ساعت نوردهی توانست کم‌نورترین ستارگان خوشه کروی ان‌جی‌سی 6397 را آشکار کند. شدت نور این ستاره‌ها به اندازه نور شمعی است که روی کره ماه روشن شده باشد. این خوشه کروی که در فهرست اجرام ان‌جی‌سی شماره 6397 را به خود اختصاص داده است، با قدر 5.7+ در صورت فلکی آتشدان واقع شده و در فاصله 8500 سال‌نوری، یکی از نزدیک‌ترین خوشه‌های کروی به زمین محسوب می‌شود.
شرح عکس: خوشه ستاره‌ای کروی ان‌جی‌سی6397 از دید تلسکوپ فضایی هابل. کم‌نورترین کوتوله‌های سفید و سرخ به‌ترتیب در تصاویر سمت راست بالا و پایین دیده می‌شوند.
پس از اتمام کار تصویربرداری، گروهی از اخترشناسان به سرپرستی "هروی ریچر"، استاد دانشگاه بریتیش‌کلمبیا در ونکور، تحلیل این تصویر را آغاز کردند و به موارد جالبی دست یافتند. ستارگانی در این خوشه کروی پیدا شده است که کم‌نورترین نمونه در خانواده خود محسوب می‌شوند. پیرترین کوتوله‌های سفید این خوشه، 12 میلیارد سال عمر دارند و دانشمندان تخمین می‌زنند این خوشه کروی تولد خود را اندکی پس از آغاز کیهان در 13.7 میلیارد سال پیش جشن گرفته باشد! البته ممکن است خوشه‌های پیرتر از ان‌جی‌سی6397 نیز وجود داشته باشد، اما تا چنین نمونه‌هایی یافت نشود، نمی‌توان نتیجه‌گیری قطعی کرد. بنابر یافته‌های دیگر این گروه، در تعداد اندکی از ستارگان این خوشه، مقداری از مواد مرموز نخستین سال‌های پس از مهبانگ دیده شده است. علاوه بر ستارگان معمولی، ستارگان کوتوله متنوعی نظیر کوتوله‌های سفید و سرخ نیز در این تصویر نیز دیده می شود، ستارگانی هم‌وزن یا سبک‌تر از خورشید که سوخت هیدروژنی را به‌مقدار کم و در مدت بسیار طولانی سوزانده‌اند.