در 28 ژانویه سال 1986 میلیونها بیننده تلویزیون در سراسر جهان با وحشت شاهد انفجار شاتل فضایی چلنجر در کمتر از 2 دقیقه بعد از پرتابش بودند. این شاتل کاملا منهدم شد و همه 7 خدمه آن کشته شدند. یکی از آن خدمه به نام "کریستیا مک آلیف " معلمی بود که قصد داشت از فضا شاگردانش را تعلیم دهد. تحقیق در باره این فاجعه آشکار نمود که عایق میان 2 بخش موشکهای تقویت کننده جدا شده بود و باعث نشت گاز و احتراق سفینه شده بود. بعد از این حادثه برنامه فضایی شاتلها به مدت سه سال متوقف شد تا ایمنی آن بهبود یابد. اما چلنجر تنها شاتلی نبود که این حادثه برایش رخ داد. در ماموریت اس.تی.اس- 115 نیز نزدیک بود این حادثه برای آتلانتیس رخ دهد. روز شنبه دقایقی پس از پرتاب زمانی که همه آرزوی سفر با این شاتل را در سر خود می پروراند هیچ کس خبر نداشت که چه بلائی قرار است بر سر آتلانتیس بیاید. 4 دقیقه و پنج ثانیه پس از پرتاب تکه ای 4 اینچی از مخزن اصلی شاتل جدا شد و به دنبال آن نشت ماده ای که اصطلاحا به آن " یخ فشان " می گویند آغاز شد. در این هنگام بود که مهندسان سریعا شروع به بررسی ماجرا کردند. با تصاویری که از سوراخ فوران کننده یخ بر روی مخزن اصلی به دست آمد معلوم شد که این شکاف قبل از ماموریت ایجاد شده بوده و تعمیرکاران دوباره به بازسازی آن پرداخته اند. این حادثه نشان می دهد که اشکال کار از جنس بدنه مخزن اصلی نبوده و تنها وقوع این اتفاق بی توجهی تعمیرکاران نسبت به اصلاح این سوراخ را نشان می دهد. مشکلی که نزدیک بود جان هر شش نفر شاتل را در یک لحظه بگیرد. پس از بررسی های بیشتر معلوم شد که با رعایت نکات ایمنی لازم و دو جداره بودن مخزن اصلی این شکاف مشکلی را برای شاتل و سرنشینان آن به وجود نمی آورد. شاید اگر چنین نکات ایمنی بیست سال پیش برای شاتل چلنجر رعایت شده بود آن اتفاق ناگوار برایش رخ نمی داد. در تصاویر محل ایجاد شکاف بر روی بدنه مخزن اصلی را مشاهده می کنید.