باز هم به نزدیکی های ماه مبارک رمضان رسیدیم. مهمترین رویداد نجومی در این برهه را که از لحاظ اجتماعی می توان حائز اهمیت دانست ، بحث رؤیت پذیری هلال ماه رمضان و پس از آن هلال ماه شوال است.
این بار در ماه مبارک رمضان با هلالی روبرو هستیم که بسیار جالب توجه است. هلالی که رصدگران هلال ، برخلاف اکثر هلال ها به راحتی نمی توانند بگویند که آیا این هلال رؤیت می شود یا خیر.
بر اساس معیار یالوپ و معيار رصدخانه آفريقاي جنوبي ، هلال رمضان 1427 به هیچ وجه و حتی با ابزارهای رصدی در هیچ کجای پهنه ی ایران اسلامی رؤیت نخواهد شد. در واقع آخرین مرز رؤیت پذیری هلالِ معیار یالوپ ، از نواحی جنوبی خلیج فارس می گذرد.
درست است که معیارهای رؤیت پذیری حکم به عدم رؤیت این هلال در پهنه ی ایران داده اند ، اما این معیارها کاملاً با واقعیت انطباق ندارند. مشکل این هلال برای رصد شدن نه جدایی زاویه ای آن است و نه سن آن. بلکه ارتفاع کم و مدت مکث کوتاه این هلال رصد را بسیار مشکل کرده است.
با توجه به مدت مکث ماه برای مناطق جنوبی و مقایسه ی آن با هلال ركوردي ذیقعده 1426 می توان اینگونه استنباط کرد که این هلال در شامگاه اول مهر ماه در شرایط مساعد جوی و با ابزار های رصدی متوسط به بالا ، توسط رصدگران باتجربه در مناطق جنوبی ایران رؤیت می شود. البته احتمال رؤیت این هلال در مناطق مرکزی و شمالی ایران صفر نیست. با این حال با استفاده از روش هایی مثل رصد هلال در روز می توان تا حدی این احتمال را داد که بتوانیم این هلال را حتی در مناطق شمالی ایران رصد کنیم. در واقع می توان گفت که هلال در بعضی نقاط ایران ممکن است مشاهده شود ولی اینکه 2 مهر 1385 اولین روز ماه مبارک رمضان باشد بحثی است که به علت مسائل فقهی باید تا آن روز منتظرنتیجه اش باشیم.
براي مطالعه بيشتر به مقاله كامل مراجعه كنيد.
|