امروز پنج شنبه 30 شهریورماه. اینجا پایگاه فضائی کندی. ساعت 6:15 به وقت محلی. جسمی نورانی در آسمان دیده می شود. در خشندگی اش حتی از زهره و مشتری بیشتر است. ستاره ای فروزان که همه را بهت زده کرده است. آن چیزی نیست جز شاتلی که با شش سرنشین خود خسته از سفر برگشته است.لحظاتی بحرانی را همه مدیران این ماموریت پشت سر می گذارند. حتی کوچکترین خطا تبدیل به فاجعه ای بزرگ برای آتلانتیس می شود. و سر انجام پس از گذشت چند دقیقه صدای چرخ های شاتل همه کارکنان پایگاه فضائی کندی را به وجد می آورد. شاتل در ساعت 6:21:30 صبح به وقت محلی به زمین می نشیند. این سفر هم به خوشی پایان می پذیرد. آتلانتیس با شش سرنشین می آید و سایوز حامل اولین ایرانی فضانورد می رود ! شش سرنشین آتلانتیس توانائی ها خود را در این ماموریت به خوبی نشان دادند. ماموریتی که اگر بخواهی مدت زمان انجام آن را حساب کنی دقیقا می شود : 11 روز و 19 ساعت و 6 دقیقه و 35 ثانیه.
دستاورد هائی را که سرنشینان به کمک آتلانتیس به ثمر آوردند بسیار پر بار بود. سه راهپیمائی فضائی و نصب ابزارهائی جدید مانند صفحات خورشیدی برای ایستگاه. هر کدام از راهپیمائی های فضائی چندین ساعت طول می کشید. کاری سخت و طاقت فرسا که سر انجام به پایان رسید. راهپیمائی اول به منظور نصب چوب بست های پی.3 و پی.4 انجام شد." جو تانر " و " استفانی پیپر " صبح روز سه شنبه( 21 مردادماه ) در ساعت 6:17 این کار را به مدت 5 ساعت به انجام رساندند. صبح روز بعد( چهار شنبه 22 مردادماه ) نوبت به دومین ماموریت رسید. " دن برانک " و " استیو مک آلین " در 7 ساعت صفحات خورشیدی تدارک دیده شده را به طول 13.7 متر بر روی ایستگاه نصب کردند. در سومین ماموریت دوباره جو تانر و استفانی پیپر هر دو حضور داشتند و جمعا در 13 ساعت توانستند وظیفه ای را که بر عهده آنها گذاشته شده بود را به خوبی به انجام برسانند. ماموریت اس.تی.اس- 115 هم بعد از اتفاقات عجیب و غریبی که قبل و بعد از پرواز برایش رخ داد سر انجام پایان پذیرفت. اینک شاتل آتلانتیس به انتظار می نشیند تا مهندسان آن را در سال 2010 باز نشسته کنند !
