سر انجام انوشه انصاری با فضاپیمای سایوز امروز در پایگاه فضائی بایکونور قزاقستان فرود آمد. سفر 9 روزه وی سرانجام خاتمه یافت. بسیاری از علاقمندان دوست دارند که با نحوه عملیات فرود فضاپیمای سایوز از ایستگاه فضائی تا زمین آشنا شوند. در زیر عملیات فرود سایوز شبیه سازی شده است :
ایستگاه فضائی بین المللی : 3 ساعت و 23 دقیق تا فرود آمدن در پایگاه. با صدور فرمان سرپرست ماموریت تمام قفلها و ابزارهای نگه دارنده ای که سایوز را به ایستگاه فضائی متصل نگه داشته است باز می شوند و کپسول از ایستگاه جدا می شود.
پس از باز شدن قلابها کپسول آرام آرام با سرعتی معادل 100 سانتی متر بر ثانیه ایستگاه فضائی را به سمت زمین ترک می کند. در این موقع تا نشستن کامل بر روی زمین 3 ساعت و 20 دقیقه هنوز زمان باقی مانده است.
سه دقیقه بعد : کپسول 22 متری سایوز اینک به طور کامل از ایستگاه فضائی جدا شده است و برای افزایش سرعت خود متورهای خود را برای 15 ثانیه روشن می کند.
در این هنگام کپسول حدود 25 مایل از ایستگاه فاصله گرفته است. اتاقکی حاوی سرنشینان از کپسول جدا می شود و بقیه اجزاء در جو خواهند سوخت.
در این هنگام اتاقک در فاصله 130 کیلومتری از سطح زمین قرار دارد. جو زمین کم کم رو به غلیظ شدن می گراید. 20 دقیقه تا فرود باقی مانده است.
تا فرود کامل 15 دقیقه مانده که چترهای فرعی باز می شوند. وظیفه اصلی این چترها کاهش سرعت زیاد اتاقک حامل سرنشینان است.این چترها سرعت را از 235 متر بر ثانیه به 78 متر بر ثانیه کاهش می دهند.
سر انجام نوبت به باز شدن چترهای اصلی می رسد. اتاقک با زاویه 30 درجه
وارد جو شده وحالا در حال کاهش زاویه فرود خود از 30 درجه به صفر درجه است.
تنها چند ثانیه تا نشستن بر روی زمین باقی مانده است.
فاصله اتاقک با سطح زمین کمتر از یک متر است که 6 موتور کاهش دهنده سرعت روشن می شودند و سرعت را 1.7 متر بر ثانیه کاهش می دهند.
سر انجام اتاقک به زمبن می نشیند و گروه امداد برای بیرون آوردن سرنشینان به سمت آن می روند. در این هنگام است که انوشه انصاری اولین گام خود را پس از گذراندن سفری 9 روزه بر روی زمین می گذارد.