دانشمندان با استفاده ازرادیو تلسکوپ غول پیکرVLA)  (موسسه ملی علوم درایالات متحده شواهدی یافته اند که می تواند ما را به پاسخ این سوال که ستارگان بسیار پرجرم چگونه شکل گرفته اند ,رهنمون کند.

ما می دانیم که ستارگانی همچون خورشید چگونه شکل گرفته اند اما هنوزمشکلات اساسی در حل این معما که ستارگانی با جرمی تا ده برابر جرم خورشید چگونه شکل گرفته اند ,وجود دارد.خوشبختانه, مشاهداتی که به تازگی با VLA صورت گرفته, می تواند کمک موثری درحل این معما باشد.براساس این مشاهدات که با همکاری جمعی از اختر شناسان ایتالیایی و هاوایی صورت گرفته است و گزارشی ازآن درمجله طبیعت مورخ 28 سپتامبر(ششم مهرماه)به چاپ رسیده است, ستاره ای جوان و پر جرم(20 برابر جرم خورشید) در فاصله 25000سال نوری از زمین کشف شده است.این ستاره به نام G24A1 نام گذاری شده است.

درواقع ستاره ها زمانی شکل می گیرند که توده های عظیم گازوغبار بین ستاره ای دراثر نیروی جاذبه گرد هم آیندو تشکیل توده های فشرده ای به نام ستا رهکنند.اما این روند تنها برای تولد ستارگانی با جرم کم صادق است ونه برای تولد ستارگانی با جرم زیاد .

وقتی جرم ستاره ای به هشت برابر جرم خورشید می رسد ,شروع به تابش می کند و این امر مانع از جذب مواد بیشتربه ستاره می شود.ما می دانیم که ستاره های زیاد دیگری با جرمی بیش از این  در کیهان وجود دارند ولی سوال این جا است که آنها چگونه می توانند این همه مواد را جذب  کنند.

یک نظریه این است که ستاره با حلقه فشرده ای ازگازو غباراحاطه می شود و درحالیکه دو دسته جریان تابشی در دو جهت مخالف در طول محور این حلقه در جریان است(تصویر) و مواد رابه شدت به فضای خارج پرتاپ می کند , مواد موجود در حلقه به تدریج جذب ستاره می شوند و بر جرم ستاره افزوده می شود.اگر این نظریه صحت داشته باشد پس باید همزمان مواد جذب ستاره شوند, در اطراف آن بچرخند و به خارج پرتاپ شوند!در حقیقت این پدیده همان چیزی است که در G24 A1  دیده می شود. این اولین باراست که هرسه اتفاق در یک ستاره جوان و پرجرم دیده می شود.

دانشمندان مسیر جریانات گازهای اطراف G24 A1 را با امواج رادیویی منتشره توسط مولکولهای آمونیاک در فرکانسGHZ  23  ردیابی کرده اند.انتقال دوپلری درفرکانس امواج رادیویی به آنها اطلاعات با ارزشی در رابطه با مسیرحرکت گازها به صورت یک حلقه چرخان در اطراف ستاره و حرکتشان به سوی ستاره جوان و پرتابشان به فضای لایتنا هی داده است.این یافته می تواند تاییدی باشد براین نظریه که ستاره های پرجرم(حتی تا بیست برابرجرم خورشید) با افزوده شدن تدریجی مواد به آنها ایجاد شوند و نه با تجمع ستارگان کوچکتر البته تحقیقات بیشتر برای اثبات این ادعا ادامه خواهد داشت.