ناسا مجبور است برای پیشبرد اهداف فضایی خود در دهه های آتی بیش از پیش در اندیشه حفظ جان فضا نوردان در برابر تشعشعات کیهانی باشد.
خوشبختانه در طول سالهای اخیر تحقیقات گسترده ای در زمینه تاثیرات تشعشات کیهانی بر موجودات زنده و ساخت پناهگاه های فضایی به منظور حفظ جان فضانوردان در برابر این تشعشعات صورت گرفته است.در گزارشی که هفته گذشته از سوی دانشگاه کلرادو با عنوان " اکتشافات فضایی وخطرات تشعشعات کیهانی" به چاپ رسید ,خطرات سفر های فضایی و محدودیتهای تکنولوژیکی برای حفظ سلامتی فضانوردان به خصوص باتوجه برنامه های بازگشت به ماه تا سال 2020 و سفر انسان به مریخ تشریح شده است.
این گزارش علاقه و توجه بسیاری را به خود جلب کرده است که سر آغاز بسیار مهمی در جهت برانگیختن توجه برنامه ریزان ناسا به حفظ جان فضانوردان, به کار گیری تکنولوژی حفاظتی به این منظور و پیش بینی دقیق تر طوفانهای خورشید, در کنار برنامه های ماجراجویانه فضایی محسوب می شود .
آنچه مسلم است آن است که فضا نوردان در مقابل انبوهی از تشعشعات کیکهانی همچون امواج ناشی از انفجارات سوپرنوا و هجوم ذرات پر انرژی خورشید که دردام میدان مغناطیسی زمین گرفتارمی شوند, بی دفاع هستند.این مساله منجر به ابتلا به بیماریهای های خطرناکی نظیر انواع سرطانها,آب مروارید ,ناراحتی های قلبی وگوارشی و بیماریهای تنفسی می شود.تشعشعات کیهانی همچنین بر سیستم مرکزی اعصاب انسان اثر می گذارند و موجب بروز حالت تهوع و استفراغ می شوند که درشرایطی که فضا نوردان لباسهای فضایی بر تن دارند, می تواند حتی منجر به مرگ آنان شود .
بر اساس این گزارش طوفان عظیم خورشیدی آگوست 1972 که در فاصله بین ماموریت های آپولو 16 و 17 رخ داد, می توانست منجر به مرگ فضا نوردان درآن زمان شود اگر تاریخ این دو ماموریت همزمان با بروز طوفان خورشیدی تعیین می شد. بنا براین لازم است به منظور جلوگیری از بروز خطرات احتمالی زمان وقوع طوفانهای خورشیدی به طور دقیق پیش بینی شود.
این گزارش همپنین به طرح موضوع "پناه گاههای فضایی" برا ی حفاظت از فضانوردان در مقابل اشعه های مضرکیهانی می پردازد. این گونه پناه گاهها می توانند هم در داخل سفینه های فضایی ساخته شوند و هم بر سطح ماه و مریخ.این سر پناهها می توانند بصورت محفظه هایی که جدار خارجی اشان با مخازن آب تماما پوشانده شده باشد ,ساخته شوند زیرا آب به علت دارا بودن هیدروژن به کاهش اثرات زیانبار تشعشعات کیهانی کمک می کند.از پلیمرها نیز که حاوی مقادیر فراوانی هیدروژن هستند هم می توان در ساختن این پنا ه گا هها استفاده کرد. این امکان همیشه وجود دارد که فضا پیما ها توسط میزان زیادی تشعشعات کیهانی آسیبهای جدی ببینندو یا حتی منفجر شوند و باید این مساله را در طراحی فضا پیما ها در نظر داشت .خاک سطح ماه و مریخ نیز می تواند در ساخت این سر پناهها استفاده شود بخصوص اگر فضا نوردان مجبور شوند ساعات زیادی را در خارج از فضا پیما به سر برند.در این گزارش پیشنهاد ساخت نوعی سیستم هشدار دهنده رنگی نیز داده شده است تا در مواقع خطر فضا نوردان به داخل این گونه پناه گاهها پناه برند.