تیمی از اخترشناسان فرانسوی و ایتالیایی با بهره گیری از تصویر بردار مرئی و طيف نگار چند منظوره ویموس تلسکوپ غولپیکر اسو ، به نقش محیط اطراف بر شکل گیری و تحول کهکشان ها پی بردند. آنها برای نخستین بار با نقشه برداری از دور دست های کیهان دریافتند که پراکندگی (توزیع) کهکشان ها با توجه به محیط ابتدایی اطرافشان ، تا حد زیادی با زمان در ارتباط است.کشف اخیر از اهمیت ویژه ای برخوردار است، به طوری که بسیاری از فرضیاتی که تا کنون پیرامون شکل گیری و تحول کهکشان ها مطرح شده است را به چالش خواهد کشید.

در حالیکه موضوع "طبیعت در مقابل طبیعت"یکی از داغ ترین مباحث دانش روانشناسی امروزی می باشد، اخترشناسان به دنبال یافتن پاسخی برای پرسشی می باشند که از قلب فرضیات کیهان شناسی سرچشمه می گیرد؛آیا کهکشان های امروزی محصول شرایط آغازين کیهان می باشند و یا اتفاقاتی در گذشته مسیر تحول آنها را تغییر داده است؟

در طی سه سال نقشه برداری که بوسیله تصویر بردار مرئی و طيف نگار چند منظوره ویموس(VIMOS) تلسکوپ غولپیکر اسو (ESO) انجام شد،اخترشناسان با مطالعه بیش از شش هزار و پانصد کهکشان در فواصل و محيط های مختلف، به بررسی چگونگی تغییر درخشندگی و مواد تشکیل دهنده آنها در مقیاس های زمانی متفاوت پرداختند. این امر دانشمندان را قادر ساخت تا اطلسی سه بعدی از کیهان به قدمت 9 میلیارد سال تهیه کنند.

سرشماری جدید نتایج شگفت انگیزی در بر داشت. نسبت رنگ-چگالی که رابطه مواد تشکیل دهنده کهکشان با فضای پیرامون را توصیف می کند در 7 میلیارد سال گذشته بسیار متفاوت بوده است.بنابر این اخترشناسان دریافتند که درخشش کهکشان ها،مواد تشکیل دهنده ابتدایی و محیطی که در آن قرار داشته اند،تاثیری بسیار ژرفی بر تحول آنها داشته است.

الیور لا فیور از آزمایشگاه اختر فیزیک مارسی فرانسه، در این باره می گوید : نتایج این تحقیقات حاکی از آن است که محیط اطراف در تحول کهکشان ها نقش کلیدی داشته ، اما برای مسئله "طبیعت در مقابل طبیعت" در تحول کهکشان ها ،هنوز پاسخ قانع کننده ای وجود ندارد.این گونه تصور می شود که کهکشان ها امروزی حاصل اطلاعات وراثتی ذاتى شان می باشند که در طی زمان تغییر کرده و کنش های متقابل پیچیده ای با فضای اطراف خود داشته اند که بر خورد و ادغام کهکشان ها، نمونه ای از آن است.