حیات احتمالی در عمق مریخ

یکی از مکان های نوید بخش برای جستجو گرهای مریخ در یخ موجود در منطقه Elysium است.مکانی که اخیرا در ان دریای یخ زده کشف شده است. کاوش گر های کنونی در مریخ نمی توانند عمق زیادی را حفاری کنند.با این که این حفاری ها ممکن است نشانه هایی از حیات اولیه در مریخ را پیدا کنند ولی بر اساس مطالعه ی دانشمندان سلول های زنده به دلیل تشعشعات تا چندین متری عمق این سیاره نمی توانند وجود داشته باشند.این باعث می شود سلول های زنده خارج از دسترس بهترین کاوش گر ها باشند.

این بررسی که در 30 Jan در مجله ی Geophysical Research Letters چاپ شده با در نظر گرفتن شرایط قسمت های مختلف سطح مریخ نمودار پرتو های کیهانی را بر اساس عمق های مختلف رسم می نماید.
Lewis Dartnell سرپرست این تحقیق از دانشگاه لندن می گوید: پیدا کردن آثاری از باقی مانده حیات یا DNA موجودات احتمالی زنده خود کشف بسیار ارزشمندی است ولی هدف برای محققان یافتن سلولی است که بتوان آن را گرم کرد مواد معدنی به ان داد و برای مطالعات بعدی بتوان بیدارش نمود.
پیدا کردن حیات در مریخ نیاز به جاری بودن آب در سطح آن دارد ولی اخرین بار که اب به صورت گسترده در ان جریان داشت میلیارد ها سال پیش بود.حتی سر سخت ترین باکتری هایی که ما می شناسیم احتمالا در این مدت به دلیل وجود پرتو های مضر زنده نمانده اند.
بر عکس زمین مریخ به وسیله ی میدان مغناطیسی و اتمسفر حفاظت نشده و برای میلیارد ها سال در معرض پرتوها (فرا بنفش) قرار داشته است.
این تیم مدل چگالی تشعشعات را توسعه دادند و تغییرات در تشعشعات خورشیدی و پرتو های کیهانی ای که از اتمسفر نازک مریخ عبور کرده به سطح ان و لایه های پایین تر می رسند را اندازه گیری کردند.آن ها شرایط را در سه نوع خاک مختلف بررسی نمودند و با محاسبه ی میزان انرژی ذرات و دز پرتو ها در عمق های مختلف زمانی را که سلول ها می توانند در ان مکان ها پایدار بمانند تایین نمودند.
این تحقیق بهترین مکان برای جست و جوی حیات را درون یخ Elysium دانستند زیرا تصور می شود این یخ در 5 میلیون سال پیش دارای سطحی بوده است و کم تر در معرض تشعشعات قرار گرفته .حتی در این مکان هر سلول زنده ای خارج از دسترس کاوش گر ها است.
از نقاط مناسب دیگر دره های جوان است زیرا این مکان ها اخیرا با اصابت شهاب سنگ ها به سطح آمده اند .مکان های دیگر Gulli ها هستند که در کنار دره ها واقع شده اند. احتمالا در این کانال ها اب جاری بوده است و جریان اب سلول ها را از عمق زمین به سطح آورده است.
این تحقیق به وسیله ی شورای تحقیقات علوم طبیعی و مهندسی انگلیس (EPSRC)_ و بنیاد ملی علوم سوئیس و دبیر خانه ی علوم و تحقیقات سوئیس پشتیبانی شده است.