كسوف در سياهچاله

تلسكوپ فضائي چاندار  طي رصد هاي خود از كهكشان NGC 1365   يك كسوف ديدني از ابر سياهچاله موجود در مركز اين كهكشان را شكار كرد. يك ابر غليظ گاز با عبور از جلوي  ساهچاله ، تابش پرتوهاي پر انرژي ايكس مواد نزديك به سياهچاله را مسدود كرد. اين واقعه به اختر شناسان اجازه داد تا حدود قرص مواد گرداگرد سياهچاله را اندازه گيري نمايند.   

تصوير شكار شده توسط اين تلسكوپ شامل يك منبع پرتو ايكس درخشان در وسط مي باشد كه موقعيت ابر سياهچاله را آشكار مي كند.  اين كهكشان يك هسته كهكشاني فعال را در خود جاي داده و دانشمندان بر اين باورند كه سياهچاله موجود در مركز اين هسته توسط جريان مداومي از مواد كه به شكال قرصي در اطراف آن قرار دارد تغذيه مي شود.  موادي كه در حال فر ريختن به درون سياهچاله هستند قبل از عبور از افق رويداد مي بايد تا ميليونها درجه داغ شوند. اين فرايند باعث مي شود كه قرص گازي اطراف سياهچاله مركزي در اين كهكشان مقدار زيادي پرتوهاي ايكس توليد كند. اما ساختار اين قرص در مقايسه با كهكشان آنقدر كوچك است كه مستقيما توسط يك تلسكوپ مشاهده و تحليل نمي شود.  

 اختر شناسان با رصد كردن مدت زمان آغاز و پايان كسوف سياهچاله  توانستند اين قرص را اندازه گيري كنند. اين كسوف طي يك سري رصدهاي دو هفته اي از اين كهكشان در ماه آوريل 2006 آشكار شد. پرتوهاي پر انرژي ايكس از منبع اين انرژي طي پنج دوره از اين رصدها قابل روئيت بود اما يكي از دوره ها كه مرتبط به اين كسوف بود مشاهده نشدند.