با سخنرانی آقای سیدرضا منجمی و مروری بر برنامه های روزهای نجوم و هفته نجوم سال گذشته و تصاویر به جا مانده از آنها، برنامه این ماه باشگاه آغاز شد. وی پس از ارائه گزارشی در این مورد، علاقه مندان را به طرح ایده و شركت در مسابقه ای كه هر ساله به همین مناسبت برگزار می شود ترغیب كرد و برخلاف اخبار برگزاری مراسم پربار هفته و روز نجوم سال گذشته گفت: امسال نیز در اصفهان برنامه هایی در روز نجوم برگزار خواهد شد!
آقای عباس احمدیان در كنفرانس خود گزارش ویژه و مفصلی از رویت هلال ربیع الاول 1428 را كه همراه با محمدرضا معصومی و محمد سلطان الكتابی در رصدگاه آقداش انجام گرفته بود ارائه داد. او ابتدا به توصیف وضعیت جغرافیائی و آب و هوایی رصدگاه پرداخت و تجربه خود را در چگونگی به دام انداختن هلالی كه هیچكس امیدی به رویتش نداشت، تنها با یك تلسكوپ قطبی 8 اینچ و نشانه گیریهای دقیقی كه به كمك نرم افزار در طی دو شب انجام شده بود، به تصویر كشید. این تیم سه نفره در لحظه غروب خورشید با آسمان ابری روبرو شد اما دست از تلاش بر نداشته و بالاخره توانست پس از پردازش تصاویر گرفته شده چهره پنهان این هلال را تنها به صورت خط هلال باریكی آشكار كند و نشان دهد كه می توان با ابزاری بسیار ابتدایی هلالی با جدایی 6.4 درجه یعنی 0.4 درجه زیر حد دانژون را شكار كرد.
احمدیان با مقایسه شدت نور افق در روز رصد و لحظه غروب گفت: برای رویت چنین هلال هایی احتیاج به استفاده از تكنولوژی بهتر است و محال است از گروهی خصوصی با امكانات بسیار كم و عدم حمایت از سوی دیگر ارگانها بتوان داده هایی واضح تر از این بدست آورد.
وی پس از نمایش تصاویر گرفته شده ی خورشید ظهر 27 فروردین و هلال این ماه با ضخامت 16.76 درجه و طول كمان 150 درجه ای گفت: با وجود امكانات فرسوده و كهنه ای كه در اختیار داریم اهداف بلند خود را دنبال خواهیم كرد و دست از تلاش بر نمی داریم.
35 دقیقه همراه با سخنرانی پر محتوای آقای نیما سینا، سیر تحولات فیزیك قبل و بعد از اینشتین را مرور كردیم. او در این نشست علاوه بر بیان عقاید افلاطون، كپرنیك، براهه و بالاخره رادرفور و بور كه دید جدیدی از اتم داشتند، فیزیك در دوران اینشتین و نظریات نسبیت او، خمیدگی فضا_زمان و گرانی و پس از او، نظریات لوئی دوبروی، اروین شرودینگر و پل ویراك و پیش بینی پادماده و اختراع ترانزیستور، در باره ی انبساط جهان و نظریه ریسمان كه زبان علم را عوض می كرد و به دلیل عدم تقارن رد شد، اعداد گرسمن و جهان های موازی اطلاعات مفیدی ارائه داد. سینا در پایان سخنان خود قصه جالب Flat Land (سرزمین مسطح) نوشته هابل و رفتار آقای مربع در دو سرزمین دو بعدی و سه بعدی را بیان كرد و گفت: خداوند موهبت حیات را در سیاره ای مناسب و در كهكشانی زیبا به ما ارزانی داشته و این ما هستیم كه به تابلوی زیبای آفرینش با شگفتی می نگریم.
پس از استراحت و پذیرائی، آقای علیرضا تیموری گزارشی تصویری از لبه گرفته خورشید 19 مارس 2007، آخرین گرفت سال 85 را كه در مصر(500 كیلومتری اصفهان) توسط یك تیم آماتور شكار شده بود به نمایش گذاشت و پس از معرفی لایه های مختلف جو به توضیحاتی در مورد پروژه اندازه گیری ارتفاع لایه ها و عكسبرداری از آنها پرداخت.
باشگاه نجوم این ماه در ساعت 20:00 پس از سخنرانی خانم الهه نوربخشیان از گروه نجوم ادیسه درباره هانریش ویلیام اولبرس، فیزیكدان آلمانی كه برای اولین بار سوال به ظاهر بچه گانه ای كه: اگر ما استدلال می کنیم که تعداد ستاره های کهکشان بی نهایت است پس چرا در شب آسمان را تاریک همراه با چندین نقطه ی نورانی می بینیم؟ را مطرح كرد و بعدها به "پارادوكس اولبرس" معروف شد و ذهن دانشمندان، فیزیكدانان و ستاره شناسان را طی دو قرن به خود مشغول كرده بود، همراه با مطرح شدن راه حل های متفاوتی برای حل این پارادوکس همچون فرضیه غبار كیهانی و اثر دوپلر، به پایان رسید.
در پایان به یاد گفته آقای پایان امینی در سمینار گذشته ایشان که:
سخن درست بگویم نمی توانم دید
كه می خورند حریفان و من نظاره كنم
با آرزوی حضور بیشتر اساتید، دانشجویان، گروه های فعال نجومی و شما در باشگاه های آتی و مستحكم تر شدن این با هم بودنمان
نويسنده : هاجر احمدزاده به نقل از سايت باشگاه نجوم اصفهان www.IsfAstro.org