اجرام سماوی در فواصل مختلفی از زمين قرار دارند و اين عامل باعث می شود که گاهی يکی از آنها از جلوی ديگری عبور می کنند.و قتی جرم بزرگی (از لحاظ قطر زاويه ای) از مقابل جرم سماوی کوچکتری عبور کند باعث می شود که برای مدتی اين جرم از نظر ما پنهان شود. به اين پديده  اصطلاحاً اختفاء گفته می شود. چون ماه بزرگترين جرم سماوی آسمان شب است. معمولترين اختفا ها توسط ماه به وجود می آيد. در اين حالت ماه برای مدتی (حدود يک ساعت) در جلوی ستاره قرار می گيرد و مانع رسيدن نور آن به ما می شود. حتی گاهی اوقات ماه از مقابل سياره،سيارک،اقمار ديگر سيارات عبور می کند.به دليل اينكه ماه نزديکترين جرم سماوی نيز است، اختفا يک ستاره برای ناحيه کوچکی از کره زمين قابل مشاهده است. اختلاف منظر باعث می شود که زمان دقيق و نقطه تماس شروع اختفا برای مکان های مختلفی که شاهد آن هستند فرق کند. بنابراين زمان سنجی شروع اختفا يکی از مواردی است که منجمان به آن توجه دارند. ابزار مورد نياز برای رصد به قدر ستار ه و فاز ماه بستگی دارد. رصد اختفاء ار لبه تاريك ماه آسانتر است.

اختفاء اول خرداد 86

در سال 1386 در چند مورد اختفاء سياره زحل توسط ماه رخ مي دهد.اولين اختفاء زحل كه در ايران (بجز جنوب شرق كشور) قابل مشاهده است در 1 خرداد اتفاق مي افتد.

اين اختفاء در اروپا، شمال آفريقا و غرب آسيا قابل مشاهده خواهد بود. شروع اين اختفاء در ايران قابل رويت است. در اين زمان قدر زحل 0.5+ است و با لبه تاريك ماه برخورد خواهد كرد. پايان اين اختفاء فقط در شهرهاي شمال غرب كشورمان قابل مشاهده است. در زمان اختفاء  ارتفاع ماه  براي شهرهاي شرقي كشور كم است. فاز كم ماه و درخشندگي زحل رصد آن را آسان مي سازد. بررسي زمان اختفاء حلقه ها و اقمار اين سياره در پشت لبه ماه جالب خواهد بود. پيش بيني مي شود كه مدت زمان لازم براي مخفي شدن كامل سياره زحل  حدود 30 ثانيه باشد.