گزارش سفر تيم ويژه‌ي گروه غيرحرفه‌اي رويت هلال به استان كرمان

با توجه به وضعيت خاص هلال ارزشمند جمادي‌الثانيه 1428 در پهنه‌ي ايران و با عنايت به وضعيت خاص رصدي و ليبراسيون نامناسب آن از مدت‌ها قبل براي رويت اين هلال در استان كرمان و سيستان برنامه‌اي را تدارك ديده بوديم. هلالي كه براي شخص بنده اهميت ركوردي نداشت و تنها وضعيت خاص ليبراسيون بحراني آن من و دوستان همراهم را نسبت به رويت آن جذب مي‌كرد. البته تا يك هفته مانده به رويت اين هلال هيچ خبري از برنامه‌ريزي براي اعزام تيمي يا تيم‌هايي براي رويت اين هلال در تهران وجود نداشت، به‌طوريكه بنده حتي رصدگاهي را در استان تهران براي رويت اين هلال در نظر گرفته بودم. ولي با تلاش‌هاي اعضاي ستاد استهلال از جمله آقايان موحد نژاد و قاضي‌ميرسعيد ليستي در قالب دو گروه براي اعزام به استان كرمان طراحي شد. طبق هماهنگي‌هاي صورت‌گرفته قرار بود تا از صا ايران دو تلسكوپ در اختيار اين گروه‌ها قرار گيرد. ولي در آخرين روزها متوجه شديم كه تلسكوپ‌ها نيز به برنامه نمي‌رسند. لذا اين افراد كه 12 نفر و بدون ابزار مناسب رصدي بودند تقليل يافتند. پس به ناچار اين گروه‌ها با يكديگر ادغام شدند و افراد زيادي از اين ليست حذف شدند. با اين همه قرار بر اين شد تا اين گروه 6 نفره از طرف ستاد استهلال دفتر رهبري به سمت كرمان حركت كند. افراد اين گروه عبارت بودند از: آقايان عتيقي، حسن‌زاده، نيري، شريفي، خسروي و ابراهيمي. كه با شرايطي كه در زير صحبت خواهيم كرد بنده و آقاي خسروي از اين گروه جدا شديم و به اتفاق آقاي اله‌ماني سفر زميني خود را آغاز كرديم.

رويت اين هلال بحراني احتياج به ابزار بسيار قوي داشت و با هماهنگي با دوست گرامي آقاي بهرنگ امين‌تفرشي يك تلسكوپ 12 اينچ دابسوني Mead را از موسسه‌ي آسمان شب پارسه يه امانت گرفتيم، كه جا دارد از ايشان به دليل اين اعتماد تشكر نمايم. ولي مشكل اصلي ما حمل اين تلسكوپ سنگين و ضربه‌پذير بود. مسلماً اين ابزارها را به دليل نبود جعبه‌ي بسته‌بندي مناسب نمي‌توانستيم با هواپيما حمل كنيم و بايستي زميني حمل مي‌كرديم. لذا از سرگروه‌مان جناب آقاي عتيقي درخواست كرديم تا اين مساعدت را فراهم نمايند كه بنا به دلايلي ميسر نشد. حال دو راه در پيش رو داشتيم. يكي آن‌كه قيد اين سفر را بزنيم و در تهران بمانيم. و ديگري آن‌كه بتوانيم با مساعدت مالي، خود يك‌تنه به اين سفر رهسپار شويم. اين مساعدت مالي يا بايد توسط ستاد استهلال دفتر رهبري صورت مي‌گرفت يا بايد توسط سرگروه تيم اعزامي به كرمان كه مسووليت اين گروه را بر عهده داشت، فراهم مي‌شد كه با توجه به جدا بودن ما از گروه ستاد استهلال باز هم ميسر نشد. با تمام نا‌اميدي‌ها با صحبت با آقاي بهرنگ امين تفرشي، ايشان اين هزينه‌ها را متقبل شدند و در واقع مفتخرم اعلام كنم كه موسسه‌ي آسمان شب پارسه اولين حامي مالي خصوصي رويت هلال در ايران به شمار مي‌رود كه جا دارد از زحمات ايشان و ديگر دوستان اين موسسه كمال تشكر و قدرداني را نمايم.

در فرصتي اندك اين تلسكوپ را با استفاده از طراحي يك درجه‌ياب دقيق به سيستم سمت- ارتفاع مجهز كرديم. با همت دوست گرامي جناب آقاي خسروي تلسكوپ 8 اينج نيوتوني با پايه GOTO نيز فراهم شد و ايشان اين وسيله را با يك اتوبوس به كرمان فرستادند و گروه ما نيز در آخرين ساعات چهارشنبه 23 خرداد 1386 با وسيله‌ي شخصي دوست خوبم آقاي اله‌ماني به سمت كرمان به راه افتاد. در بامداد چهارشنبه توانستيم هلال زيباي آخر جمادي‌الاول 1428 را بعد از شهر اردستان رويت نماييم و ديد خوبي نسبت به اندازه‌ي هلال و همچنين ميزان دقيق فوكوس تلسكوپ به‌دست آورديم. سپس با طلوع خورشيد بر گرماي هوا افزوده شد و در حالي كه وسيله‌ي نقليه ما 3 بار جوش آورد، حدود ساعت 11:30 پنج‌شنبه به كرمان رسيديم.

براي استقرار در كرمان با تلاش جناب آقاي قاضي‌ميرسعيد و هماهنگي ايشان با ستاد استهلال و آقاي قاسمي‌زاده مسوول سياست‌گذاري استان كرمان، ساعتي بعد جايي را فراهم كردند. ولي قبلاً آقاي خسروي هماهنگي لازم را با دوستان دانشجوي خود در كرمان انجام داده بودند و ما مزاحم اين عزيزان شديم كه جا دارد از همه‌ي اين عزيزان به دليل مهمان‌نوازي تشكر و قدرداني نمايم.

غروب همان روز تصميم گرفتيم تا به بردسير برويم و افق اين محل را مورد ارزيابي قرار دهيم. در زمان غروب خورشيد در رصدگاه هلال صفر 1427 حضور يافتيم. ضمن بررسي اين رصدگاه مسوول اين سايت، سايت ديگر را در شرق آن به ما معرفي كردند. لذا تصميم گرفتيم تا به بردسير برويم و ضمن هماهنگي با نيروي انتظامي اين شهر، اجازه‌ي ورود به اين سايت را براي روز بعد دريافت كنيم. يكي از مسوولين نيروي انتظامي قرار شد تا بعد از هماهنگي جواب نهايي را ساعتي بعد به ما بدهند. ما ضمن بازگشت به بردسير با آقاي محسن شريفي از رصدگران گروه فسا هستند براي بررسي شرايط نهايي رصدگاه‌هاي كرمان قراري گذاشتيم. در اين حين متوجه شديم كه اوضاع غبار محيط در سيستان و بلوچستان در اين روز به هم خورده و گروه ايشان به سمت كرمان در حركت‌اند و ايشان هم طي چك آن روز چند رصدگاه شرايط مناسبي را در جنوب كرمان نيافتند. لذا قرار شد تا ايشان روز بعد شمال كرمان را مورد ارزيابي قرا داده و ما نيز با توجه به بضاعت موجود، سايت رصدي مورد نظر در ارتفاعات مشرف به شهر نگار و منطقه‌‌ي بردسير را مورد ارزيابي قرار دهيم.

فرداي آن روز در هنگام حركت به سمت بردسير، غبار در محيط بسيار كم‌ بود ولي هرچه به ظهر نزديك مي‌شديم وزش باد شديد‌تر و باعث به‌پا شدن خاك در محيط اطرافمان مي‌شد. با هماهنگي با پاسگاه بردسير و تماسي تلفني با ستاد استهلال دفتر رهبري براي احراز هويت، با همراهي فرماندهي نيروي انتظامي بردسير و نگار به سمت رصدگاه به راه افتاديم. در حدود ساعت 14:30 به سايت مورد نظر كه در ارتفاع 2600 متري قرار داشت، رسيديم. متأسفانه با تماس با دوستان ديگر متوجه شديم كه غبار در منطقه زياد است و لذا تصميم گرفتيم كه در همين محل مستقر شويم و ابزار آلات رصدي را با حوصله نصب كرديم. با تراز دقيق موانع افق غربي را در محل غروب ماه را اندازه‌گيري كرديم. با اين‌كه در اين ارتفاع در بعضي درجات تا منفي 2 درجه افق منفي داشتيم، ولي در محل غروب ماه افق بدون موانع بود. نكته‌ي جالب در تنظيم بسيار دقيق تلسكوپ دابسوني با استفاده از مدرج بودن آن بود. ولي مشكل ما تلسكوپ مجهز به GOTO بود كه هر چه دوستان ترفندهاي مختلف مي‌زدند، قطبي نمي‌شد. حتي سعي كرديم كه با استفاده از دادن سمت و ارتفاع به تلسكوپ دابسوني تعدادي از ستاره‌هاي پرنور آسمان در آن موقع مانند سماك رامح را رصد كنيم كه هر چه تلاش كرديم اين ستاره‌ها ديده نشدند.

قبل از غروب خورشيد گروهي به سرپرستي آقاي اميرزاده به رصدگاه رسيدند. خورشيد در ساعت 18:45 در حالي كه غبار محيط بسيار بالا بود و حتي لايه‌ي نازكي از غبار تا ارتفاع 20 درجه‌اي كشيده شده بود، در رصدگاه غروب كرد. مشخصات اين هلال ارزشمند در اين رصدگاه به شرح زير بود.

بعد از غروب خورشيد كار جستجوي هلال را آغاز كرديم. من از يك چشمي 2 اينچ با بزگنمايي 48 برابر و ميدان ديد 2/1 درجه سود مي‌بردم و تلسكوپ مجهز به موتور ردياب را آقاي اله‌ماني با بزرگنمايي‌هاي 45 و 120 برابر كنترل مي‌كردند. هلال تنها دقايقي در پس غبارهاي رقيق افق بود و سريعاً وارد غبارهاي نيمه غليظ و غليظ افق شد. در هر صورت با وجود تمام تلاش‌ها هلال رويت نشد.

لازم است تا از آقايان سيد محسن قاضي‌ميرسيعد، بهرنگ امين تفرشي و بابك امين‌تفرشي به دليل حمايت و راهنمايي‌هاي ارزشمند خود در ياري تيم اعزامي گروه غير‌حرفه‌اي رويت هلال به استان كرمان كمال تشكر  را نمايم و تشكر ويژه‌اي هم از همراهانم در اين سفر آقايان مصطفي خسروي و امير‌اله‌ماني كه با صبر، كوشش و تجربه‌ي خويش از پس اين سفر سنگين و طاقت‌فرسا برآمدند، مي‌كنم و اميدوارم تا رصدگران هلال همواره با كمترين مشكلات و ساماندهي مناسب به شكار اين زيبايي خلقت بشتابند.

در پايان عكس‌هايي از اين سفر را مشاهده مي‌كنيد.

علي ابراهيمي سراجي

عضو گروه غير‌حرفه‌اي رويت هلال

گزارش رصد هلال جمادي الثاني 1428 مصادف با جمعه 25 خرداد 1386

مكان رصد: پژوهش سراي دانش آموزي زكريا رازي

مختصات جغرافيايي: E= 51^o 26' 29"       N= 35^o 36' 04"

       زمان استقرار:    17:30       زمان شروع رصد: 19:20

وضعيت افق: گرفتگي افق غربي تا 5 درجه  با غبار و آلودگي به همراه ابرهاي پراكنده        

نوع ابزار:   دوربين دو چشمي   90× 20

تلسكوپ شكستي 120 ميليمتري

دوربين عكاسي ديجيتالي

مختصات محاسباتي ماه و خورشيد:  دريافت شده از سايت:

www.ugcs.ir

توضيحات تكميلي: رصد هلال بعد از غروب خورشيد آغاز شد. در ساعت 18 خانم منصوره بنا زاده و ايمان رستگار نسب اعلام رؤيت هلال ماه كردند، اما با همه سعي و كوشش موفق به رؤيت هلال  نگرديدم.

نتيجه رصد: هلال رؤيت نشد.

گزارش دهنده: غلامحسين رستگار نسب

 با عرض سلام و ارادت خدمت تمام راصدان هلال

در راستای اهدافی که واحد پژوهش هلال ماه انجمن علمی پژوهشی نجم شمال در زمینه ی رؤیت هلال ماه دارد ، رصد هلال ماه جمادی الثانی 1428 ، که یک هلال جذاب و زیبا بود ، طرح ریزی گردید. این هلال با ویژگیهایی خاصی که داشت نوید یک رقابت سالم بین راصدان هلال را می داد. همچنین اهمیت بالای این هلال در تقویم هجری قمری ، رصد آن را بیش از پیش جذاب تر می کرد.

در نتیجه پس از بررسی های اولیه انجمن علمی پژوهشی نجم شمال با توجه به امکانات در دسترس ، تصمیم به رصد این هلال گرفت. پس از بررسی های نهایی ، منطقه ای در 5 کیلومتری جاده رشت به جیرده و در بین شالیزارهای شرکت سفیدرود به عنوان مکان رصد انتخاب گردید. با توجه به اینکه سمت هلال بسیار زیاد بود ارتفاع کوه ها در حوالی غروب خورشید به یک درجه و گاهاً به 75/0 درجه نیز می رسید.

اما پس از هماهنگی اعضا ، تیم رصدی متشکل از سه گروه کاری تشکیل شد.

 ابزارهای در دسترس انجمن ، تلسکوپ 6 اینچ بازتابی ساخت انجمن ، دوربین دوچشمی 80×20 Vixen ، دوربین دو چشمی 60×20 روسی و دو دستگاه دوربین دیجیتال عکسبرداری و فیلمبرداری بود.

 در این رصد آقایان داوود همتی ، مرتضی عمویی ، ایمان الهیاری ، محمد احمدی ، یوسف شعبانی و پویا احمدی فرد شرکت داشتند.

خوشبختانه بر خلاف ماه های گذشته در طی روز رصد ، آسمانی صاف و بدون ابر در منطقه حکمفرما بود. اما پس از استقرار در منطقه ی رصد ، وجود غبار در افق غربی و شمال غربی مشهود بود. در نهایت این هلال به علت ویژگی های خاص خود و همچنین وجود لایه ی نسبتاً غلیظ غبار در افق منطقه توسط اعضای واحد پژوهش ماه انجمن علمی پژوهشی نجم شمال رؤیت نگردید.

 خلاصه ی گزارش رصد هلال ماه جمادی الثانی 1428

 زمان : جمعه 25 خرداد 1386 برابر 29جمادی الاول 1428 و 15 ژوئن 2007

 مکان : 5 کیلومتری جاده ی رشت به جیرده در شالیزارهای شرکت سپیدرود

 ابزارهای مورد استفاده :تلسکوپ 6 اینچ بازتابی ساخت انجمن ، دوربین دوچشمی 80×20 Vixen ، دوربین دو چشمی 60×20 روسی و دو دستگاه دوربین دیجیتال عکسبرداری و فیلمبرداری

 نتیجه ی رصد : هلال ماه به علت وجود غبار در منطقه ی رصد و همچنین ضعیف بودن پارامترهای هلال رؤیت نگردید.

 

البته یک نکته ی دیگر نیز از این پدیده قابل درک بود و آن اینکه در این منطقه چه غبار زیادی ، حتی در ارتفاع های بالا ، وجود داشت. 

با آروزی موفقیت وسرفرازی برای رصدگران هلال ماه

واحد پژوهش هلال ماه ، انجمن علمی پژوهشی نجم شمال

 

گز ارش گروه رصدي قلعه چندار - هلال شامگاهي جمادي الثانيه 1428

 

بسم الله الرّحمن الرّحیم

با سلام و احترام

گزارش رویت هلال ماه جمادی الثانیه 1428 هجری قمری را به عرض علاقه مندان به رویت هلال ماه می رسانم.

از ماهها قبل گروه های مختلفی برای رصد هلال ماه جمادی الثانیه 1428 خودشان را آماده کرده بودند. مشخصات این هلال به گونه ای بود که در مناطق شرقی کشور حالت بحرانی داشت و حتی می شد پیش بینی کرد که در مناطق جنوب شرقی کشور هلال ماه بنا به دلایلی که در ذیل گزارش آمده غیر قابل رویت و یا درصد رویت آن بسیار پایین بود . از تهران و از اعضاء گروه غیر حرفه ای آقای علي ابراهیمی به همراه آقایان اله مانی و خسروی با ماشین شخصی خود و با داشتن دو تلسکوپ که یکی از آنها را آقای بهرنگ امین تفرشی در اختیار آنها قرار داده بود راهی کرمان شدند که ( شرح آن جداگانه در سایت گروه غیر حرفه ای خواهد آمد ). اینجانب نیز از قبل برنامه داشتم که به یزد بروم و در کنار دوستان به رصد این هلال بپردازیم اما بعدا بنا به دلایل شخصی تصمیم گرفتم در تهران بمانم که فکر می کنم دلیل این کار بر کسی پوشیده نیست .

در هفته نجوم با آقای ابوالفتح از رصد گران با تجربه اجرام آسمانی در مورد تلسکوپ های مختلف صحبت می کردم و ایشان با چنان صبر و حوصله ای صحبت می کردند که من بیشتر مجذوب اخلاق ایشان شدم. ایشان می گفتند تلسکوپ های آپو کروماتیک از شفافیت خوبی برخوردار است و در همانجا از یکی از این تلسکوپ ها تست به عمل آوردیم و به این نتیجه رسیدم که تلسکوپ های فوق العاده خوبی هستند بخصوص برای رویت هلالهای بحرانی این تلسکوپ ها از نظر شفافیت بسیار خوب و از کارایی بالايی برخوردارند. چند هفته بعد آقای ابوالفتح با من تماس گرفتند و اظهار علاقه کردند که به جمع رصدگران هلال ماه بپیوندند. من هم که از سوابق کاری ایشان در رصد اجرام سماوی و عکسبرداری و بخصوص از اخلاق خوبش مطلع بودم با خوشحالی از تصمیم ایشان استقبال کرده و برای اولین تجربه قرار شد که به اتفاق تعدادی از رصدگران تهرانی با کلیه ابزاری که دارند با هم و در قالب یک گروه واحد به رصد این هلال بپردازیم. من منطقه کردان کرج را انتخاب کردم چون در اطراف تهران تنها منطقه ای است که در این فصل سال موانع کمتری دارد، اما از لحاظ غبار و ابر قابل پیش بینی نیست. چندین بار برای رصد به این منطقه رفته ایم. قبل از غروب خورشید هوا ابری و غبار آلود بود اما بعد از دقایقی هوا چنان مناسب شد که هلال را به راحتی می دیدیم و بعضی مواقع بر عکس. ما این منطقه را به اتفاق آقای صیاد در 12 سال پیش برای رصد هلال ماههای اردیبهشت تا شهریور انتخاب کرده بودیم و شاید بیش از 20 رصد در آن مکان صورت گرفته که چند هلال آن با فاز کمتر از 1 درصد بوده است. ظهر جمعه به سمت کردان کرج بالای تپه ای در روستای قلعه چندار موضع گرفتیم. قبل از آن به پاسگاه نیروی انتظامی محل که با ما بیش از پانصد متر فاصله نداشت رفته و شرح حال خود را گفتیم. افسر کشیک با روی باز حمایت های لازم را به عمل اورده و از ابتدا تا انتها در کنار ما بودند ، در این رصد برای اولین بار تعداد ابزارمان تقریبا با تعداد افراد برابری می کرد.

1-یک دستگاه تلسکوپ 110 میلیمتری William

2-یک دستگاه تلسکوپ شکستی 150 میلیمتری Sky Watcher

3-یک دستگاه تلسکوپ شکستی 120 میلیمتری Sky Watcher

4-یک دستگاه دوربین 120*20 نیکون.

5-سه دستگاه دوربین 100*25 (Night Sky)

6-یک دستگاه دوربین 70* 15. (Night Sky)

7-دو دستگاه دوربین 50*10. صا ایران

8-یک دستگاه دوربین 50*7.

9-قطب نما – جی پی اس – دو دستگاه لپ تاپ – چادر – اجاق گاز برای عصرانه چون هم رصد بود و هم یک جمع دوستانه برای پیک نیک و تبادل نظر.

افراد رصد گر : استاد محمد رضا صیاد که با حضور خود زینت بخش محفل ما بودند - آقایان مرزانی – صدیق – ابو الفتح – الماسی – فتحی – بهمند – ولی ابراهیمی – کوکرم – و اینجانب ( قاضی میر سعید )

 

با دقت محل غروب خورشید را مشخص کردیم ، البته من با توجه به آشنایی با محل ، می دانستم مکان غروب خورشید کجاست و همچنین مکان دقیق غروب ماه و مسیری که قرار بود هلال از زمان غروب خورشید تا غروب خودش بپیماید را مشخص کردیم ( قبلا در کاغذی جداگانه با فاصله زمانی هر دو دقیقه با دقت و با شکل رسم کرده بودم ). تمام تجهیزات را مستقر کردیم و تلسکوپ 110 میلیمتری را با بزرگ نمایی حدود 50 و میدان دید حدود 1.5 درجه آماده کردیم البته بسیار ساده ( نه با تکنیک های مدرن جهانی که امروزه در ایران از آن نام می برند ! ) و آقای الماسی و آقای کوکرم نیز مشغول تنظیمات تلسکوپ های خود بودند. آقای صدیق نیز که تازه از استرالیا آمده بود به من گفت که با دوربین 100*25 در نیم کره جنوبی مرتب به تعقیب اجرام سماوی پرداخته و من از اینکه تمام اعضاي گروه افراد با تجربه ای بودند خوشحال بودم. اما غبار سمت افق کمی من را نگران کرده بود به همه گفتم نگران نباشند چون دامنه غبار تا 5.5 درجه و بالای آن چند تکه ابر بسیار کوچک وجود داشت اما امید زیادی داشتم که با توجه به فاز نسبتا مناسب ماه و کم رنگ بودن غبار بتوانیم این هلال را ببینیم ، اما به فرض اگر همین غبار را در کرمان یا یزد داشتیم قطعا به خاطر دو پارامتر نمی توانستیم هلال را ببینیم :

1- فاز کم ماه

2- لیبراسیونی که این هلال داشت با هلال های بحرانی قبلی فرق می کرد و شرایط رصد هلال ماه را سخت ترمی کرد و به همین دلایل بود که من ترجیح دادم مکانی را انتخاب کنم که امکان رویت بیشتر باشد و برای اثبات آن یک سال و نیم دیگر صبر نکنم. هر چند که سن 12 ساعت و 52 دقیقه هم رکورد ششم و رکورد خوبی بعد از رکورد اول و سوم که متعلق به ایران است در جهان تلقی می گردد. من از ابتدا و از زمانی که رصد گران خودشان را برای رصد این هلال آماده می کردند نمی خواستم بنا به دلایلی آن را بیان کنم زیرا ممکن بود سوء تفاهم بوجود آید. لذا امروز که چند روزی است از 25 خرداد گذشته عرض می کنم این هلال به هیچ وجهی هلال رکورد شکن نبود و پر واضح است افراد کم تجربه یا حتی با تجربه ممکن است تعجب کنند اما اگر خودشان سالها به رصد پرداخته و تمام جزییات ماه و عوامل رویت پذیری را مد نظر بگیرند بهتر به حرف امروز من خواهند رسید. 4 سال پیش به دوستان گفتم كه زياد به معیار آقای یالوپ و رصدخانه آفریقای جنوبی مطمئن نباشید، خط رویت آنها اشتباهات فاحشی دارد ، ابتدا دوستان تعجب کردند ولی امروزه تعدادی از دوستان قبول کرده اند که آن معیار ها دچار اشتباهات قابل توجهی است. معیار آقای اوده هم که بطور كلي از زیر بنا اشکال دارد. ایشان از الگویی استفاده کرده اند که از یک رصد تایید نشده هم فراتر رفته و یک درجه کمتر از آن را مبنا قرار داده اند. به هر حال این هلال، هلال پر جاذبه ای بود بخصوص برای رصدگرانی که چنین هلال های را می خواستند برای اولین بار رویت کنند.

 

 

عامل بزرگی که به ما در رویت این هلال کمک کرد درخشندگی نسبتا مناسب هلال ماه بود ضمن اینکه باید توجه داشت هلال چندان هم به راحتی دیده نشد و اگر کمی غبار کمتر بود تمام گروه یک هلال ماه نازک – زیبا – وبا طول کمان حدود 80 درجه را می دیدند اما غبار محلی باعث شد تا هم طول کمان کمتر دیده شود و هم رصد گران به آسانی نتوانند هلال ماه را ببیند که برای گروه ما نیز همینطور شد به طوری که بعضی از رصد گران در مرحله دوم یا سوم توانستند هلال را ببیند ، پس از مستقر کردن تلسکوپ و اطمینان از آن به سراغ دوربین 120*20 که دوربین بسیار خوبی بود رفته و آنرا هم تنظیم کردم این دوربین 3 درجه میدان دید داشت و تصویر ان بسیار واضح بود ، از دقایقی بعد از غروب خورشید رصد شروع شد خورشید در شکاف دو کوه در دور دستها غروب کرد و ما تا آخرین لحظه غروب خورشید را رصد کردیم و این نیز نشانه خوبی بود از اینکه غبار خیلی زیاد و غلیظ نیست ، استاد صیاد نیز گروه را زیر نظر داشتند و با دوربین خود نشسته مشغول رصد بودند. غروب کامل خورشید می بایستی طبق محاسبه در ساعت 19:24:55 اتفاق می افتاد اما ما به دلیل موانع، قرص خورشید را تا ساعت 19.21.43 که از آن نیز عکس گرفته شده نظاره گر بودیم و در نهایت خورشید درست بین دو شکاف از کوه در ساعت 19.23.17 ناپدید گشت.

 

رصد با ابزار شروع شد مطمئن بودیم که در دقایق اول هلال ماه دیده نخواهد شد! . در ساعت 19.32 آقای ابوالفتح چشمی تلسکوپ را عوض کردند و از یک چشمی دیگر که بزرگنمایی را حدود 22 برابر و میدان دید را حدود 3 درجه می کرد استفاده کرده و مشغول رصد شدند و من هم افراد را زیر نظر داشتم چند دقیقه بعد ايشان من را صدا زد و گفت آقای میر سعید شما هم در مرکز دوربین یک جسم نورانی می بینید ؟ من داخل چشمی را نگاه کردم یک جسم نورانی تر نسبت به زمینه دیدم وقتی با دقت بیشترجستجو می کردم ناگهان آن جرم بسیار واضح شد معلوم شد که وارد آن منطقه ای شد که من به بچه ها گفته بودم ( آخر من به دوستان گفته بودم اگر قرار باشد هلال را ببینیم دو منطقه در افق وجود دارد که آسمان تمیز تری را دارد و در آن دو منطقه احتمال رویت هلال بیشتر می شود) ، از اقای ابوالفتح شکل هلال را پرسیدم با دست درست نشانه آن جرم را می گفت اما چرا از ساعت حدود 2 تا 4.5 و کمی کمتر؟ خوب معلوم بود چشمی تلسکوپ را چرخانده بود و 90 درجه تصویر تغییر می کرد با جابجایی و تغییر آن من که بر روی چهار پایه بودم تصویر تغییر کرده را می دیدم من طول کمان را حدود 65 درجه تخمین زدم که علت آن نیز گفته شد و به خاطر بزرگنمایی 22 برابر هلال در یک میدان دید 3 درجه ای کوچک دیده می شد. در آن لحظه به اقای ابو الفتح گفتم کمی صبر کنیم تا مطمئن شویم ، یک دقیقه دیگر رصد کردیم پس از اطمینان کامل به گروه اعلام کردیم و به تدریج دوستان گاهی هلال را می دیدند و گاهی هلال در لایه لایه غبار ناپدید یا خیلی به سختی دیده می شد. اولین رویت در ساعت 19.35 به توسط اقای ابوالفتح انجام گرفت و اینجانب پس از مطمئن شدن رصد ایشان را تایید و به تدریج 7 نفر دیگر از اعضاء گروه هلال را دیدند. من هلال را با تلسکوپ آقای الماسی و دوربین 120*20 نیز رویت کردم ، نکته ای که در رویت این هلال باید بگویم این است که وجود غبار از ابهت هلال ماه کاسته بود شاید هم شرایط و ویژگی خاص هلال و یا شاید ... تمام این شاید ها دست به دست هم دادند تا آن چیزی را که می خواستم به آن نرسم. میخواهم بگویم هنوز دقیقا نمی دانم چرا آن چیزی را که به دنبال آن بودم نیافتم. در اینکه هلال ماه را بیش از 5 بار و با سه وسیله مختلف آن هم به مدت 18 دقیقه دیدیم کوچک ترین تردیدی ندارم اصلا تردید من به خاطر ندیدن هلال نیست به غیر ازمن ، 8 نفر دیگر هلال ماه را دیده اند حتی در ساعت 19.55 زمانی که هلال ماه در پشت کوه مخفی شد را به خوبی به یاد دارم اما یک حسی به من می گوید این هلال ویژ گی خاصی داشت که هلال های قبلی نداشتند شاید لیبراسیون این هلال توام با غبار باعث این ابهام است و یا شاید دلایل دیگری وجود دارد که باید در مورد آن بیشتر تفکر کرد به هر حال در آخرین لحظه رویت سن هلال 12 ساعت و 54 دقیقه و جدایی زاویه ای ان 7 درجه و 36 دقیقه قوسی بود.

 در آخر از جناب آقای صیاد که با حضور خود مثل همیشه جلوه خاصی به گروه ما دادند نهایت تشکر و قدردانی را داشته همچنین از نیروی انتظامی کردان پاسگاه قلعه چندار که ساعت ها در آن هوای گرم از گروه حمایت می کردند و به ویژه از رصدگران عزیز و به خصوص از آقای ابوالفتح که ایشان نیز با کمک لجستیکی خود کمک بزرگی برای گروه بودند و تبریک به خاطر اولین رصد هلالی که داشتند و از تمامی دوستان که احتمالا نامشان از قلم افتاده تشکر می کنم .

 

 

 

 

با تجدید احترام : سید محسن قاضی

برگرفته از سایت گروه غیر حرفه ای رویت هلال ماه http://ugcs.ir/gozaresh_royat_files/ja.sa.night1428/j.sani.night1428.htm

 

گزارش گروه نجومی اولیس دانشگاه شهید باهنر کرمان

Observation Report

New Moon Crescent

 

Date: Khordad 25, 1386 – June 15, 2007

Location: Fereydan , Iran (33° 13' 25.2" N 50° 06' 25.8" E)

Height above Sea level: 2385m

 

The western horizon was cloudy and dusty.

 

Alireza Mehrani

Esfahan , Iran

باستحضار ميرساند كه اين ستاد با توجه به حساسيت هلال ياد شده، از چند روز قبل هماهنگي هاي لازم را با مسئولين سپاه و شهرداري سيرجان انجام داد تا بتواند در فرصت كافي ابزار لازم و خودرو را تهيه نمايد و حتي حساسيت زياد اين رويت، به ايشان نيز يادآوري شد. اما متاسفانه مورد بي توجهي قرار گرفت و اين هلال مهم، كه ساير رصدگران رويت هلال، از قسمتهاي مختلف كشور به منطقه حساس از نظر رويت استان كرمان، سفر كرده بودند را خود ما به اين راحتي از دست داديم!

اميد است مسئولين دلسوز شهر ما، اين موضوع  مهم از نظر شرعي و علمي را بيشتر مورد توجه قرار دهند. ان شاا...

با تشكر

صادق فرهادي افشار - مسئول ستاد