این برنامه ها طوری طراحی شده اند که 19 آینه ی مجزا ی تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا را قادر می سازد که مانند یک تلسکوپ حساس عمل کند و بتواند به طور دقیق تر و با حساسیت بالاتری به انجام ماموریت خود در  آینده بپردازد...

http://www.spaceref.com/news/viewpr.html?pid=23332 ادامه خبر  

نگاه کلی به تلسکوپ فضایی جیمز وب :

تلسکوپ فضای جیمز وب قرار است در آینده به جای تلسکوپ هابل قرار گیرد.این تلسکوپ در فاصله 5/1  میلیون کیلومتری از سطح زمین قرار می گیرد.طول این تلسکوپ 24 و ارتفاعش 12 متر است .

آینه تلسکوپ فضا یی جیمز وب هم اکنون در حال ساخت است. زمانیکه قطعات این آینه پرداخته و کنار هم سوار شوند، آینه ای را ایجاد می کنند که مساحت آن بیش از هفت برابر آینه تلسکوپ فضایی هابل است.

حساسیت این تلسکوپ یا میزان نشان دادن جزئیات، رابطه ی مستقیمی با اندازه ی آینه تلسکوپ که نور کیهان را جمع می کند، دارد. یک سطح بزرگ می تواند نور بیشتری از عمق آسمان جمع کند، درست مانند سطل بزرگی که در زیر باران آب بیشتری جمع می کند. آینه ی تلسکوپ فضایی جمیز وب (JWST) دارای قدرت تفکیک عالی است. آینه این تلسکوپ از 18 تکه تشکیل شده که زمانیکه در کنار هم قرار گیرند 25 متر مربع را می پوشانند.

هریک از این 18 تکه قدرت حرکت انفرادی را دارند. پس می توانند هریک در مکان خود قرار گیرند و در نهایت یک آینه بزرگ ایجاد کنند. پس دانشمندان و مهندسان تنها می توانند زمانی که تلسکوپ در فضا گسترده شد نقایص آنرا بر طرف کنند. قطعات این آینه بزرگ از یکی از سبک ترین فلزات یعنی بریلیوم ساخته شده اند. این عنصر در تلسکوپ های فضایی دیگر هم بکار رفته و کارایی خوبی را در دمای بسیار پایین فضا از خود نشان داده است.

هریک از قطعات 18 گانه تلسکوپ به شکل شش گوشه و با قطر 1.3 متر و وزن تقریبی 20 کیلوگرم است. آینه ی نهایی قطری 2.5 برابر تلسکوپ هابل که قطرش در حدود 2.4 متر است، داراست.

قدرت تفکیک بالای آن به دانشمندان اجازه می دهد تا به عقب برگردند، به زمانیکه نخستین کهکشان ها بعد از انفجار بزرگ شکل گرفتند. تلسکوپ بزرگ در تمام جنبه های نجوم مفید است و می تواند مطالعات نحوه تشکیل سیستم های سیاره ای و پیشرفت آنها را متحول کند.

18 قطعه تلسکوپ هم اکنون به مکانی در ریچمند در کالیفرنیا حمل شده اند تا در آنجا تراش و پرداخت شوند. بعد از آن قطعات را برای سوار کردن به مرکز فضایی گدارد خواهند برد.

بمحض پرتاب موفقیت آمیز در سال 2013 ، JWST اولین ستاره ها و کهکشان های بعد از انفجار بزرگ را مورد بررسی قرار خواهد داد.

http://www.academist.net/forum/archive/index.php/thread-407.html