نظریه ی گستردگی بی نهایت ذرات
محمود حسابی، دانشگاه تهران
با توجه به اینکه مشکلات مربوط به تفکر نقطه-مانند بودن ذرات که نگران کننده است، مثلا نظریه های موجود در فیزیک ذرات بنیادین با بی نهایت ها روبرو شده اند، یک تفکر جدید برای مطالعه ی این ذرات پیشنهاد می شود. به جای اینکه خودمان را محدود کنیم به این تفکر که ذرات نقطه ای هستند، می توانیم تفکرات خودمان را گسترش دهیم و به این تفکر اشاره کنیم که ذرات تا بی نهایت گسترش یافته اند. یعنی در واقع ذره ی ما باید تشکیل شده باشد از یک توزیع پیوسته ی انرژی در تمام فضا و این توزیع انرژی در بی نهایت به صفر میل میکند.
برای اینکه به این خواسته دست پیدا کنیم، ما اصل موضوع نظریه ی نسبیت عام را مطرح میکنیم که "میدان های گرانشی، الکتریکی و هسته ای حالت های خاصی از یک نیروی عام می باشند". یک رابطه بدست آورده شده است برای پتانسیل گرانشی که متفاوت است نسبت به پتانسیل گرانشی معمول بدست آمده در نسبیت عام، و این معادله توزیع انرژی یک ذره در هر نقطه از فضا را بدست میدهد. اگر تمام این توزیع انرژی را تا بی نهایت جمع بزنیم می توانیم جرم ذره را بدست آوریم. قسمت اعظم جرم ذره احتمالا باید در نزدیکی مرکز کره ی فرضی باشد که ذره را احاطه کرده است.
اگر ذره ی ما نقطه باشد ، پس احتمالا ذره باید از انرژی مربوط به میدان خودش تشکیل شده باشد. هیچ بی نهایتی در جمع ما موجود نخواهد بود. همین نتیجه برای ذران بار دار هم به وجود می آید.
اگر ذره ی ما در همه ی فضا گسترش پیدا کرده باشد، چگالی بار نیز در تمام فضا گسترش پیدا کرده است و جمع تمام چگالی بار در فضا و چگالی انرژی در فضا به ترتیب بار کل ذره و جرم ذره را به ما می دهند. پتانسیل الکتریکی که با توجه به آن بدست آمده است را اگر در معادله ی موج دیراک قرار بدهیم، معادلاتی برای هر درجه بدست میدهد. که اولین درجه این معادلات جرم موئون را نشان می دهد. با اضافه کردن معادلات مربوط به پتانسیل گرانشی و الکتریکی ، یک معادله برای پتانسیل ذره بدست می آید که شکلی شبیه به فرم پتانسیل یک دو قطبی الکتریکی دارد.