پس از شش سال پرواز در منظومه‌ی شمسی، دیدار نزدیک با دو سیارک و ملاقات با مریخ٬ سرانجام در یکم اوت ۲۰۱۴ (۱۰ مرداد ۱۳۹۳) مقصد نهایی خود را از دور می‌یابد و تصویری از آن می‌گیرد. تا پنج روز پس آن ۸۵ تصویر دیگر هم می‌گیرد و همه را به سیاره‌ی مادری خود می‌فرستد تا این‌که سرانجام در ششم اوت/۱۵ مرداد با موفقیت در مدار دنباله‌دار ۶۷p/چریوموف-گراسیمنکو قرار می‌گیرد.  و از آن روز تاریخی تا به امروز، یک سال می‌گذرد که رُِزتا در مداری به دور این دنباله‌دار در حال گردش است.

فضاپیمای رُِزتا متعلق به سازمان فضایی اروپا نخستین فضاپیمای تاریخ است که با موفقیت در مداری به دور دنباله‌داری قرار گرفته است. این فضاپیما در این افتخار تنها نبود؛ رُِزتا سطح‌نشین «فیله» را با خود به همراه‌ داشت که قرار بود رکورد دیگری را برای سازمان فضایی اروپا  به ثبت برساند. دانشمندان پس از بررسی دقیق تصاویر دریافتی از سطح دنباله‌دار سرانجام منطقه‌ی فرودی را برای فیله درنظر گرفتند که ارزش اکتشافی بیشتری داشته باشد و البته برای فرود هم امن‌تر باشد. فیله‌ سرانجام بر اساس دستور دریافتی از زمین، به سوی منطقه‌ی معین شده سقوط کرد و در حین سقوط هم تصاویری ثبت و ارسال کرد. اما پس از فرود موفق نشد خودش را به‌خوبی روی سطح دنبال دار قفل کند و به‌علّت کم بودن نیروی گرانش از جای خود چند بار می‌جهد تا سرانجام در نقطه‌ی زیر سایه‌ی دره‌ای آرام می‌گیرد وسپس به خواب می‌رود. از آن زمان تاکنون تلاش برای ارتباط چندان موثر واقع نشده است.

مجموعه‌ی این فراز و فرودها اما بی‌نتیجه نبوده است. تصاویر بسیار دقیقی از سطح دنباله‌دار به زمین مخابره شد که اطلاعاتی را از مواد تشکیل‌دهنده‌ی داخلی٬‌ سطح٬ ابرهای غباری پیرامون دنباله‌دار در اختیار دانشمندان قرار داد. نیکولاس آلتوبلی٬ از دانشمندان مأموریت رُِزتا می‌گوید: « این مأموریت درباره‌ی یک کاوش علمی است و هر روز داده‌ی جدیدی به دست می‌آید که باعث شگفتی می‌شود و ما سعی در فهم آن داریم. در این یک سال گنجینه‌ی اطلاعاتی از این دنباله‌دار به دست آورده‌ایم و در پی آن هستیم که کاوش را تا یک سال دیگر هم ادامه دهیم… ادامه مطلب