گروهی از محققان دانشگاه اوتاگو (Otago) زلاندنو تحت مدیریت "کریگ روجر" (Craig Rodger) پیامد تاثیر امواج مغناطیسی کوتاه را بر کمربند "وان آلن" ثبت نمود. به نظر می رسد که چنین امواجی می توانند ذرات بارداری که برای ماهواره ها خطرناک هستند را از این کمربند دور سازند.

کمربند آلن از دو بخش داخلی و خارجی برای بدام اندازی تشعشعات فضایی اطراف زمین تشکیل شده است.  آنطور که تحقیقات نشان می دهد ذرات باردار بعد از ورود به منطقه خارجی به طور متوسط بعد از چند هفته آن را ترک می کنند در حالیکه ذرات به دام افتاده در منطقه داخلی ممکن است در حدود یک سال در آنجا باقی بمانند. این ذرات خطرات محسوسی را برای ماهواره های ارتباطاتی ایجاد می کند  چرا که برخورد با این ذرات سیستم ناوبری و انتقال داده های آنها را مختل می سازد.

به گزارش نشریه Geophysical Research Letters  دانشمندان با نظرات بر میدان های مغناطیسی زمین پیشنهاد کردند که امواج مغناطیسی کوتاه در فرکانس از 5 تا 25 کیلوهرتز باید ذرات باردار را از کمربند داخلی "وان آلن" خارج سازد. دانشمندان زلاند نو توانستند اطلاعاتی را جمع آوری کنند که این نظریه را تایید می کند.  برای این منظور با استفاده از ماهواره تحقیقاتی فرانسوی DEMETR آنها چگالی الکترون ها در حومه کمربند داخلی را اندازه گرفتند. دستگاه افزایش محسوس این شاخص را در اثر روشن شدن مولدهای قوی تولید امواج کوتاه از زمین ثبت کرده اند.

این کشف دروحله اول برای نظامیان قابل توجه است. در سال 2006 نیروی هوایی آمریکا برای حراست ماهواره های جاسوسی خود از تشعشعات خواستار پاکسازی کمربند داخلی "وان آلن" شد. قرار بود که یک ماهواره رادیویی با فرکانس 20 کیلوهرتزی به فضا پرتاب شود که نقش برف پاکن را ایفا کند. به غیر از این تجهیز ماهواره ها به چنین مولد هایی اجازه می دهد که خود آنها نیز از چنین تشعشعات خطرناکی محافظت شوند.