Geha  و Simon با مشاهده ی نوری که از این کهکشان های کم نور منتشر می شد انتظار جرم کمی از آن ها را داشتند در واقع آنها کشف کردند که این اجرام بین 100 تا 1000 برابر بیشتر از آنچه نشان می دهند جرم دارند . Geha  می گوید علت این تفاوت در ماده ی تاریک نهفته است .

ماده ی تاریک نوری را جذب یا از خود انتشار نمی دهد با اینحال دانشمندان می توانند جاذبه ی آنها را بر مواد معمولی اندازه بگیرند . و باور کنند که 85 در صد جرم جهان متعلق به ماده ی تاریک است . پیدا کردن کهکشان هایی مانند Segue 1 که مملو از ماده ی تاریک است می تواند چالش هایی را همچون چگونگی فرم یافتن و تکامل کهکشانهایی به این اندازه را بر انگیزد .

Geha  می گوید : " کهکشان های کوتوله می توانند اطلاعات زیادی در مورد شکل گیری کهکشان ها به ما بدهند . برای مثال تئوری های مختلف در مورد چگونگی شکل گیری کهکشان ها تعداد متفاوتی را برای کهکشان های کوتوله نسبت به کهکشان های بزرگ پیش بینی می کند پس فقط مقایسه ی این اعداد به معنای نزدیک شدن به تئوری درست است . "

زمان زیادی از کشف این نکته که کهکشان های کوتوله کهکشان هایی متداول و رایج هستند نمی گذرد ، در اینحال باید از پروژه هایی مانند SDSS (Sloan Digital Sky Survey  ) که ناحیه ی بزرگی از آسمان شب را با دقتی بیش از پیش به تصویر کشیده است تشکر کرد . در 2 سال پیش به تنهایی تعداد کهکشان های کوتوله ای که به دور کهکشان راه شیری می گردند 2 برابر قبل شده است به علاوه این کشف بسیار روشنتر از کشف ما در نیمه ی اول قرن بیستم است .