محمد رحیمی

به گفته دانشمندی در ایندبورگ حیات و تمدن های هوشمند در سیارات دیگر وجود دارند و احتمالا شمار آنها به هزاران می رسد.کشف بیش از 330 سیاره در خارج از منظومه شمسی که در سال های اخیر رخ دا، به تعیین موارد احتمالی وجود حیات در فضا کمک کرده است.بر اساس تخمین صورت گرفته در پژوهشی تازه در کهکشان ما حداقل 361 و حداکثر 38 هزار مورد تمدن های هوشمند وجود دارند.

این پژوهش در نشریه بین المللی آستروبیولوژی (Astrobiology - اخترزیست شناسی) منتشر شده است.با این حال حتی با در نظر گرفتن رقم حداکثر احتمال ایجاد ارتباط میان این جهان های بیگانه کم است.هرچند تخمین های کلی درباره احتمال وجود زندگی هوشمندانه در جهان امری نادر محسوب نمی شود اما ارائه آمار و ارقام در این باره با حدس و گمان توام بوده است و اخیرا حدس هایی از احتمال وجود یک تا رقمی نزدیک به یک میلیون مورد زندگی هوشمند مطرح شده است.

دانکن فورگان، مجری طرح پژوهشی در دانشگاه ادینبورگ می گوید: "[محاسبه موارد احتمالی وجود حیات هوشمن در فضا] روندی است که در آن [موارد] ناآگاهی خودمان را می شماریم."آقای فورگان پژوهش خود را از طریق شبیه سازی انجام داد؛ او کهکشانی شبیه به کهکشان ما را شبیه سازی کرد و منتظر ماند تا بر اساس مدل فرضی، و با اتکا به وجود سیاره های فراخورشیدی (exoplanets) منظومه هایی جدید تشکیل شود.سپس شرایطی فرضی را بر مدل ایجاد شده تحمیل کرد؛ او ابتدا مشکل بودن ایجاد حیات و امکان تکامل حیات موجود را در نظر گرفت و به عدد 361 جامعه هوشمند در کهکشان رسید.در مدل دوم اینطور فرض شد که حیات به راحتی ایجاد می شود اما برای رسیدن به هوش با مشکل مواجه است، که بر اساس این سیسیتم او وجود 31513 گونه دیگر حیات را تخمین زد.در سناریوی آخر او شرایطی را در نظر گرفت که بر اساس آن امکان انتقال حیات از یک سیاره به سیاره دیگر در اثر برخورد شهاب-سنگ ها وجود دارد که فرضیه ای پرطرفدار در توجیه چگونگی ایجاد حیات بر روی کره زمین محسوب می شود.بر اساس این سناریو هم شمار جوامع هوشمند ایجاد شده 37964 مورد برآورد شد.

با این وجود در این تخمین ها هنوز عواملی بر اساس حدس وجود دارند.بعنوان مثال زمان میان تشکیل یک سیاره تا اولین جرقه های حیات، یا از زمان پدیدار شدن اولین نشانه های حیات تا ایجاد تمدن های هوشمند که از عوامل تعیین کننده اساسی در صحت این مدل هستند مشخص نیست.آقای فورگان می گوید برای این عوامل باید زمین را بعنوان شاخص متوسط فرض کرد: "مهم است که درک کنیم تصویری که ساخته ایم هنوز ناقص است."
"حتی اگر حیات خارج از کره زمین وجود داشته باشد ممکن است لزوما نتوانیم با آن تماس بگیریم و به هیچ وجه ندانیم که به چه شکلی می تواند باشد.""حیات در دیگر سیارات مکن است به اندازه کره زمین متنوع باشد و ما نمی توانیم پیش بینی کنیم که حیات بر روی دیگر سیارات چه شکلی دارد یا چگونه رفتار می کند."