فائزه چقاجردی
تصویر فوق که با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل تهیه شده ، 2 کهکشان کوتوله ی فوق فشرده را نشان می دهد.
اخترشناسان فرضیه ای برای توجیه جرم بیش از حد کهکشانهای کوتوله ی فوق فشرده ارائه کرده اند.برخی معتقدند چگالی زیاد این کهکشانها در اثر نزدیکی و تجمع بیش از حد ستارگان ایجاد شده است.
کهکشانهای
کوتوله ی فوق فشرده یا UCD در سال 1999 کشف شدند و از نظر طولی کمتر از یک هزارم
کهکشان راه شیری می باشند اما بسیار چگال و پرجرم تر هستند.اخترشناسان معتقدند آنها میلیاردها سال پیش در اثر برخورد میان کهکشانهای معمولی ایجاد شده اند.تاکنون ماده
تاریک برای توجیه جرم گمشده در نظرگرفته می شده است.مطالعات جدید بر این باورند که
در یک زمان خاص ، ستارگان موجود در هر UCD به
اندازه ی کافی به یکدیگر نزدیک شده، هر لحظه در حال ترکیب و برخورد با
یکدیگر بوده اند و با این کار ستارگان بسیار پر جرمتری را نیز ایجاد کرده
اند.هرچه ستاره پر جرم تر باشد ، با سرعت بیشتری سوخت هیدروژن خود را به پایان می
رساند در واقع می توان گفت هرکس ساکن سیاره ای در UCD باشد، آسمان شب را به روشنایی روز در زمین خواهد دید!