فائزه چقاجردی
تصویر خیالی از منظومه ی دوتایی سیاهچاله
های پرجرم .هر سیاهچاله به وسیله ی صفحه ای از مواد احاطه شده و سرعت حرکتشان 6000
کیلومتز بر ثانیه است
اخترشناسان دو
سیاهچاله ی پرجرم را که به دور یکدیگر می گردند در مرکز یک کهکشان یافتند.سالها
اخترشناسان در این مورد که بیشتر کهکشانهای بزرگ ، پناهگاه سیاهچاله هایی در مرکز خود
هستند و اینکه در دوران زندگی خود دستخوش چیزی شبیه به برخورد کیهانی می شوند شک داشتند.اما هنگامیکه منظومه های دوتایی سیاهچاله ها ، به طور متداول آشکار شد ، اثبات چنین نظریه ای با مشکل روبرو شد.اخترشناسان تصور می کنند کهکشانی یافته اند که شامل
دو سیاهچاله است و حدودا هر 100 سال یک بار به دور یکدیگر می گردند همچنین فاصله ی میان آنها تنها 1.10 پارسک است.با توجه به سرعت مداری این دو ، جرم سیاهچاله ی کوچکتر
حدود 20 میلیون برابر جرم و سیاهچاله ی بزرگتر 50 برابر جرم خورشید تخمین زده شده است.در صورتیکه دو سیاهچاله وجود داشته باشند ، پیش از برخورد به دور یکدیگر می گردند و در خطوط نشری خود نشانه های دو تایی ایجاد می کنند که این
نشانه ها در مورد این منظومه آشکار سازی شده است.