در سال 1995 با آشکارسازی اولین سیاره فراخورشیدی شاخه جدیدی در دانش ستاره شناسی ایجاد شد.تاکنون 346 سیاره فراخورشیدی یافت شده اند اما تحقیقات جدید نشان می دهند که ممکن است اخترشناسان سیارات فراخورشیدی بیشتری نیز یافته باشند زیرا برخی از این سیارات احتمالا به درون ستاره خود کشیده شده و از بین رفته اند.همچنین اخترشناسان بر این باورند که سیاره زمین گون CoRoT-7 B ناگزیر توسط ستاره خود نابود می شود.

این فرضیه که نیروهای گرانشی یک سیاره را به طرف ستاره خود هدایت می کنند اخیرا توسط مدل سازی های رایانه ای پیش بینی شده است و اکنون شواهدی مبنی بر بلعیده شدن این سیارات به دست آمده است.

اکثر سیاراتی که خارج از منظومه شمسی کشف شده اند اغلب ، غول های گازی ، مانند مشتری(البته با جرم بیشتر) هستند. سیاره CoRoT-7 B با دمای سطحی 2500 درجه فارنهایت نسبت به دیگر سیارات فراخورشیدی ، شباهت بیشتری به زمین دارد. این سیاره تنها در فاصله 1.5 مایلی از ستاره خود قرار دارد (نزدیکتر از فاصله سیاره عطارد به زمین)و با این فاصله در فهرست سیاراتی قرار می گیرد که سرانجام به ستاره خود سقوط خواهند کرد.

مدارهای این سیارات به آرامی تغییر می کنند اما به تدریج و در بازه زمانی حدود 10 میلیون سال سرانجام مدار سیاره به ستاره نزدیک می شود و نیروی جاذبه آن ، سیاره را می بلعد.