فائزه چقاجردی

هنگامی که نوبت به نقش خاصیت مغناطیسی در شکل گیری ستارگان می رسد ، اندازه ستارگان ممکن است مهم نباشد.

گروهی از محققان تحول آرام یک ابر غباری در ستاره ای پر جرم را مطالعه کردند و متوجه شدند که میدان مغناطیسی این ابر ، رشد ستاره را بیشتر از هر عامل دیگری کنترل می کند.آنها می گویند این روند در مورد ستارگان کوچکتر نیز صدق می کند.

این تصویر از تلسکوپ فضایی اسپیتزر با رنگ کاذب ، شکل گیری یک ستاره پرجرم در منطقهG31.41  با طول موجهای مختلف نور را نشان می دهد .ناحیه زوم شده انتشار غبار ازهسته داغ و پرجرم را با میله های آهنی که نشان دهنده ی میدان مغناطیسی است نیز نشان می دهد.

انرژی مغناطیسی بر دیگر انرژی های موجود در این روند مانند نیروی گریز از مرکز حاکم است و می توان دریافت که نقش میدان مغناطیسی در مراحل اولیه شکل گیری ستارگان بسیار شبیه به ستارگان پرجرم و کوچکتر می باشد.

اینگونه روابط پرانرژی بین ستارگان پرجرم و کوچک زیاد با یکدیگر فرق ندارند.در هر دو ، هسته ها فرو می ریزند زیرا گرانش بر فشار غالب می شود،اما این فروریختگی توسط میدان مغناطیسی کنترل می شوند.

البته برخی از محققان دریافته اند که این روند تنها در مورد ستارگانی که در حال شکل گیری هستند صادق است.ستارگان پرجرم  و پیرتر بیش از اینکه تحت تأثیر میدانهای مغناطیسی قرار گیرند تحت تأثیر فشار یونی ، رادیویی و...هستند.ستارگان پرجرم نقش ویژه ای در تولید عناصر سنگین و فضای میان ستاره ای متوسط ایفا می کنند ، بنابراین این یافته می تواند اطلاعاتی در مورد شکل گیری جهان اولیه در اختیار ما قرار دهد.