لپتوس ,ماه با شخصيت دوگانه زحل ,حضوري گيج کننده را در آخرين عکسهاي ثبت شده بوسيله فضا پيماي کاسيني به نمايش مي گذارد.

نيمکره اي از اين ماه خيلي تاريک است ,در حاليکه سمت ديگر بسيار درخشان.دانشمندان هنوز نمي دانند مبدا آن ,و ماده تاريک يا هوا يا سرچشمه اي غير از عوامل دروني لپتوس باشد.
در مدت 4 سال ماموريت کاسيني , فضاپيما به عکس برداري از لپتوس ادامه خواهد داد و دو مواجهه را طرح ريزي خواهد کرد.يکي از آن ديدارها ,چند سال بعد از زمان حال , و در فاصله اندک 1000 کيلومتري محقق خواهد شد. لپتوس بوسيله ستاره سناسي ايتالياي-فرانسوي به نام  Jean Dominique Cassini و در سال 1672 کشف شد.او بطور صحيحي استنتاج کرد که  يک نيمکره  از مواد بازتابي بسيار زيادي تشکيل شده در حاليکه نيمکره ديگر بطور قابل توجهي تيره تر است.
اين موارد که منجر به روشنتر شدن نيمکره ديگر ميشود ,لپتوس را از ديگر ماههاي زحل و مشتري جدا ميسازد.عکسهاي ويجر نشان دهنده اينست که طرف روشن لپتوس ,که بازتاب نوري نزديک به 50 در صد از نور رسيده شده به آن را داراست نمونه اي نسبتا صحيح از يک دهانه آتشفشاني عظيم قمر يخي است.طرف ديگر که شامل تيرگي بسيار زيادي است مادهايبا خاصيت بازتابي فقط در حدود 3 تا 4 در صد است.
يک نظري که براي ذخيره مواد از خارج ماه وجود دارد ,دفع ذرات تاريک از قمر کوچک مريخ "فوئبه" به بيرون و پوشيده شدن لپتوس توسط اين جريان رانده شده است.ونظر احتمالي ديگري که عاملي خارجي را باور ميدهد , غلظت و تراکم مواد بر کف دهانه ها است که اشاره بر موادي دارد که آنها را پر مي کنند.لپتوس از نظر هايي ديگر نيز متفاوت است وآن اينکه در مدار متمايل مياني حرکت مي کند که آنرا به سمتي دور  در بالا و پايين سطحي که حلقه ها و اغلب مدار ماهها قرار دارند هدايت مي کند.
همچنين کم چگال تر از بسياري از ماههاي ديگر است که اشاره بر خرده هاي بسياري از يخ يا شايد متان  يا آمونياک در درونش دارد.ماموريت کاسيني -هويگنس يک پروژه مشارکتي از  NASA,آژانس فضايي اروپا وآژانس فضايي ايتاليا است که JPLمديريتش را بر عهده دارد.