بنیامین پیری

لکه های خورشیدی از زمینه های مغناطیسه تشکیل می شوند . در مفهوم کلی ، فلک لکه های خورشیدی مدنظر ستاره شناسان نیست ولی در تحقیقات نوین می توان به این موضوع اشاره کرد که زمینه های مغناطیسه قوی نسبتا بصورت تاریک و تیره پدیدار می شوند . این موضع مانع از جریان بالای حرارتی از ژرفای آتشین خورشید می شود . بنابراین پیش بینی می شود میان قسمت های مغناطیسه خورشید ، لکه ای ظاهر نشود .

با تحلیل این موضوع می توان نمودار زیر را با کمی تلاش  ترسیم نمود :

Bill Livingston و Matt Penn از رصدخانه بین المللی خورشیدی در Tucson آریزونا با این موضوع موافقت کرده اند که زمینه های مغناطیسه لکله های خورشیدی روبه کاهش هستند . این دو ستاره شناس براساس شواهدی که با تحقیق بر روی زمینه های مغناطیسه لکه های خورشیدی ظاهر شده بر روی خورشید از سال 1992 تا کنون بدست آورده اند ، بر روی این موضوع مهر تائید می زنند .