جالب اینجاست که قمر گانیمید به صورت جسمی آبی رنگ در بالا-راست سیاره دیده میشود و قمر اروپا در وسط مشتری، اندکی راست تر از سایه اش دیده میشود. شاید تعجب کنید که چرا سایه گانیمید اینقدر با خودش فاصله دارد، اما گانیمید در فاصله ای بسیار دورتر از اروپا به دور مشتری میگردد و به همین دلیل، چنین اختلافی بین سایه و خودش دیده میشود. قمر کالیستو که دورترین قمر گالیله ای مشتری است، در سمت راست و خارج از تصویر واقع شده و به همین دلیل فقط سایه آن دیده میشود.

نوارهای آبی و قرمزی که روی سیاره مشتری دیده میشود، کمربندها و مناطق روی مشتری است که نشاندهنده مناطق ژرف جو مشتری (گرم تر) و ابرهای مرتفع آن هستند. نواحی گرمتر با رنگ قرمز و نواحی سردتر با رنگ آبی مشخص شده اند.

با استفاده از تلسکوپی آماتوری نیز میتوان هر چند شب یک بار، چنین منظره هایی را بر سطح سیاره مشتری دید. سیاره مشتری را پس از غروب آفتاب میتوان در افق جنوبی مشاهده کرد که با توجه به روشنایی بسیار زیادش، به سرعت قابل تشخیص است؛ به طوری که تا نیمه شب که این سیاره غروب میکند، هیچ جسم دیگری به روشنی آن دیده نمیشود.