سيل انتقادها از برنامه تازه ناسا

از جمله اين انتقادات ميزان غيرقابل محسوس توده گرد و غباري است که قرار بود ده ها کيلومتر به آسمان پرتاب شود، اما بسياري از ناظران و اخترشناسان آماتور موفق به مشاهده آن نشدند. برخي از دانشمندان در پاسخ به اين انتقاد اعلام کردند اين آزمايش پرهزينه براي سرگرمي و تفريح نبوده و اهداف علمي ارزشمندي را دنبال مي کرده است. «جان کلر» قائم مقام علمي پروژه مدارگرد LRO، مدارگردي که به همراه مدارگرد «ال کراس» به مدار پرتاب شده است، در گفت وگو با مهر توضيحات جديدي را درباره چگونگي شکل گيري اين ماموريت، نتايج کنوني آن و ميزان اطلاعاتي که در دست پردازش قرار دارد، ارائه کرد. «کلر» در رابطه با چگونگي شکل گيري پروژه گفت؛ «همان طور که مي دانيد ماموريت برخورد مدارگرد «ال کراس» با پرتاب بخشي از سکوي راکت Centaur آغاز شد و در نهايت با برخورد مدارگرد با حفره تعيين شده با موفقيت به پايان رسيد. اين ماموريت به منظور استخراج مواد معدني نهفته در قسمت هاي تاريک حفره يي در قطب جنوب ماه و پرتاب آنها به سمت نور خورشيد صورت گرفت.» وي در توضيح انتخاب منطقه از آنها به عنوان مناطق PSR (مناطقي که دانشمندان بر اساس نتايج ماموريت هاي پيشين آن را منبع احتمالي ذرات يخ و آب مي پندارند) ياد مي کند. «کلر» در ادامه گفت؛ «اين آزمايش کاملاً موفقيت آميز بوده و تيم «ال کراس» توانست سکوي راکت را با بخشي از منطقه تاريک حفره برخورد دهد؛ ماموريتي که تجهيزات حساس مدارگرد «ال کراس» شاهد آن بود و اطلاعات مربوط به توده خاک و غبار برخاسته از برخورد را قبل از اصابت خود با ماه به ثبت رساند.» وي در ادامه افزود؛ «شاهد برخورد مدارگرد «ال کراس» با حفره مدارگرد LRO بودم که 90 ثانيه پس از برخورد از فاصله 70 کيلومتري به ثبت منطقه برخورد تغيير زاويه داده و اطلاعات مربوط با توده غبار و همچنين حرارت ناشي از برخورد را به ثبت رساند. تغيير حرارت در منطقه برخورد، حتي دو ساعت پس از اصابت مدارگرد با سطح ماه نيز قابل رديابي بود.» قائم مقام علمي پروژه جديد ناسا براي بازگرداندن انسان به کره ماه و درباره انتقادات وارد شده به ماموريت برخورد مدارگرد ناسا به ماه گفت؛ «با وجود شکل گيري يک آزمايش کاملاً موفق، انتقاداتي در رابطه با غيرقابل رصد بودن اين واقعه توسط اخترشناسان آماتور و همچنين ثبت تصاوير ضعيف توسط دوربين خارجي «ال کراس» به اين ماموريت وارد شده است. بايد بگويم که پيش بيني نتيجه اين آزمايش نيز مانند ديگر تجربيات احتمالي بوده و بيان قطعي نتيجه امکان پذير نبوده است.» وي در ادامه گفت؛ «دانشمندان طي اين برخورد انتظار دامنه يي خاص از تابش ها و درخشش ها را متناسب با نوع مواد نهفته در حفره داشتند و درخشش ناشي از اين برخورد در نهايت بسيار کمتر از آن چيزي شد که انتظار مي رفت. با اين حال دانشمندان به هيچ وجه انتظار گنجينه اطلاعاتي را که از اين برخورد نصيب آنها شد، نداشتند.»