" اكنون ما جودلي جورچين بزرگ در دست داريم كه به وسيله آن قصد ايجاد تصويري از سياركها و منشاء آنها داريم".  اين عبارت نقل قولي ستاره شناس شهير Peter Jenniskens در موسسه SETI  است، وي در ادامه افزود: " و اكنون با طراحي هاي پيچيده روبرو هستيم، طرح هايي كه هوشيارانه به كمك ستاره شناساني به دست آمده كه مدعي شدند سياركها همواره ما را غافلگير مي كنند."

دسامبر گذشته، Jenniskens و ستاره شناس سوداني Muawia shaddad به محل سقوط و برخورد سيارك در بيابان نيوبا رفتند وموفق به كشف حدود 300 قطعه شدند. علاوه بر كارشناسان، عده زيادي از دانشجويان دانشگاه خارطوم با حركت به سمت بيابان مزبور، در صدد برآمدند تا بقاياي خرده سيارات را بيابند و با مسير يابي سيارك توانستند خرده سنگ هاي مختلفي را رديابي كنند.

اين گروه موفق شدند با مشاهده  تصاوير به دست آمده توسط Marek Kozubal  و  Ron Dantowitz در رصدخانه بروكلين ايالت ماساچوست شكل شبه سيارات را بازآفريني كنند، آنها با استفاده از تلسكوپ هاي قوي سيارك را بررسي مي كردند و پس از گذشت دو ساعت توانستند پرتو نوري را مشاهده نمايند.

شكل نا منظم و سقوط سريع سيارك 2008 tc3 سبب شد در مسير برخورد با زمين نور خاصي از خود ساطع كند.

Peter Scheirich و همكارانش در رصدخانه دانشكده چالز در جمهوري چك مشاهدات مختلف را با هم تركيب كردند تا شكل و جهت شبه سيارات را تشخيص دهند.

 ساير شواهد كه بر اساس تجزيه و تحليل خرده سيارك هاي اكتشافي به دست آمد، حاكي از اين است كه سيارك ها، ظاهر غير منظم و سيب زميني شكل دارند.

Jonson Herrin عضو مركز فضايي جانسون ناسا تاكيد كرد كه خرده سيارك ها در مراحل تشكيل در دماي 1300تا1150 درجه سانتيگراد پخته و سپس به سرعت سرد مي شوند، كه اين فرايند باعث مي شود كربن موجود در خرده سياركها بخشي از آهن معدني را به آهن فلزي تبديل كند. بنابراين، سيارك 2008 tc3 بقاياي يك سياره است كه آثار تصادم ناشي از ميلياردها سال قبل را در خود حمل مي كند و تنها بخشي از مواد معدنيش ذوب شده، دقيقاً قبل از اين كه تصادم نهايي سيارات را به شكل سياركها تبديل كند.

به گفته Mike Zolensky از مركز فضايي جانسون ناسا، جداره اين منافذ پوشيده از بلورهاي آهني و معدني است.

در حال حاضر گزارشات وي نشان مي دهد كه Jon Friedrich عضو هئيت علمي دانشگاه فوردهام در نيويورك با استفاده از اشعه X برش نگاري كرد و دريافت در منافذ رگه هايي وجود دارد كه تا حدودي به هم جوش خورده اند. اين رگه ها در منافذ بخار شده و يا برخي نيز رسوب كرده اند. طبق اظهارات  Zolensky: Almahata Sita توده اي از رگه هاي زبر تا نرم در طي تصادم به شكل قرصي در آمدند و سپس در دماي بالا به هم جوش خورده اند.

كربن حاصل از خرده سيارك هاي به دست آمده يكي از مرغوب ترين انواع كربن است. بلورهاي كربني گرافيت و نانو الماس ها نيز در آن شناسايي شدند. با وجود اين ثابت شده كه برخي از تركيبات آلي در مواد اوليه گرم باقي مي مانند.

Amy Morrow ، hassan sabbah و Richard Zare اعضاي هئيت علمي دانشگاه استنفورد، هيدروكربن هاي آروماتيك فراواني در نمونه هاي به دست آمده مشاهده كردند. شگفت انگيز تر آنكه،Michael Callahan و همكارانش در مركز فضايي گودارد ناسا طي گزارشي اعلام كردند كه حتي نمونه هايي از اسيدهاي آمينه در تركيب هاي مزبور يافت مي شود.

Jenniskens و Shaddad قصد دارند تا دوباره از بيابان نيوبيا كه محل برخورد خرده سياركهاست بازديد كنند.

آنها يافته هايشان را در مركز علمي سيارات و در جلسه عمومي ستاره شناسي آمريكا در پورتوريكو عرضه كردند.