یادی از ویجر2

یونس بخشی

مهندسین ناسا سفینه فضایی ویجر 2 را در حالتی قرار دادند که متیواند هر از چند گاهی خبر از سلامتی و وضعیت اش به زمین مخابره کند، در حالیکه احتمال میرود که در شیوه دریافت اطلاعات از ویجر2 تغییراتی هم دیده شود.
بعد از دستکاری های مهندسی ، اولین اطلاعاتی که به تاریخ 1 می بدست آمد نشان داد که سفینه فضایی ویجر 2 کاملأ سالم است و منبع فرستنده هم سیستم اطلاعات پرواز آن است که مسئولیت تغییر و سپس فرستادن آن را به زمین دارد.
تغییر در شیوه بازگشت اطلاعات به زمین مانع رمزگشایی اطلاعات توسط مدیران مأموریت ویجر2 شد. اولین تغییرات در بازگشت بسته های اطلاعات از ویجر2 که هم اکنون در مرز های بیرونی منظومه شمسی ما قرار دارد به تاریخ 22 اپریل بود. اعضای تیم مأموریت تلاش نمودند تا مشکل را رفع و جریان منظم اطلاعات علمی را حفظ کنند. به علت یک مانور برنامه ریزی شده و مهلت زمانی در فرستادن دستور ها، مهندسین توانستند فرصت برای فرستادن دستور از زمین به سفینه را در تاریخ 30 اپریل بدست بیاورند.
رسیدن یک سیگنال از زمین به سفینه 13 ساعت و بازگشت سیگنال از ویجر2 به شبکه اعماق فضا در مرکز ناسا نیز 13 ساعت را در بر میگیرد.

ویجر2 به تاریخ 20 اگست 1977 و حدود دو هفته بعد از برادرش ویجر1 به فضا پرتاب شد. هر دو سفینه تا حال دورترین دستگاه های ساخت بشر است که به مرز های بیرونی یا هیلوسفیر خورشید رسیده اند. مدیران این مأموریت انتظار دارند که ویجر1 تا چند سال دیگر منظومه شمسی ما را ترک نموده و به فضای بین ستاره ی وارد شوند، در حالیکه ویجر 2 هم به دنبال برادرش به بیرون از قلمرو خورشید میرود. ویجر 1 هم فعلأ در وضعیت خوبی قرار دارد و درست عمل میکند.

در ابتدا سفینه فضایی ویجر 2 برای یک مأموریت 4 ساله به سوی سیاره زحل طراحی شده بود، اما حالا با گذشت 33 سال از فاصله های بسیار دور به ما اطلاعات می فرستد. به برکت بررسی های ویجر2 حالا اطلاعات بسیارخوبی در مورد اورانوس و نپتون را از نزدیک بدست آورده ایم و به زودی خبر های خیلی جالب و اسرار آمیزی را از سفر این سفینه ها به مرز های بیرونی خورشید خواهیم شنید.

بر اساس مأموریت تعیین شده، ویجر 2 در سال 1986 به نزدیکی اورانوس و در سال 1989 به نزدیکی نپتون رسید و با استفاه از هم خط بودن هر دو سیاره که در هر 176 سال یکبار صورت میگیرد، توانست سیارات بیرونی منظومه شمسی را به خوبی مطالعه و تصویر برداری کند. از میان کشفیات جالب آن یکی کشف لکه بزرگ یا چشم بزرگ بر سطح نپتون و وزش باد در سطح این سیاره با سرعت 450 متر در ثانیه بود. همچنین فوران های عظیم یخ نیتروژن به رنگ صورتی رنگ را کشف نمود که در کلاهک قطبی تریتون قمر نپتون بوجود می آید. ویجر در همکاری با ویجر1 توانست تا آبفشان یا فوران مواد را در آیو قمر پویا و زنده مشتری و موج و پیچ و تاب هایی را در حلقه های یخی زحل کشف نماید که در اثر نیروی جذر و مدی اقمار نزدیک آن بوجود می آید.
در حال حاضر ویجر2 حدود 13.8 میلیارد کیلومتر و ویجر 1 حدود 16.9 میلیارد کیلومتر از زمین فاصله دارند.