بهنوش خرم‌روز

مشاهدات و اکتشافات تازه در فضا، همیشه ‌مملو از شگفتی‌های جدید است. هر روز محققین با پدیده‌های تازه‌ای روبرو می‌شوند که مانند دریچه‌ای جدید به معماهای تازه است. این بار، محققین از خوشه کهکشانی باستانی که بسیار دور از ما قرار گرفته است صحبت می‌کنند.

بر اساس گزارش ساینس‌دیلی، مشاهدات ستاره‌شناسان به واسطه تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا، یکی از قدیمی‌ترین و دورترین خوشه‌ کهکشان‌ها فضایی را تبدیل به یک معمای تازه کرده است. این خوشه کهکشان CLG J02182-05102 نامیده شده و نگاه ما به آن به ده میلیارد سال پیش برمی‌گردد. تصویر این خوشه مربوط به 4 میلیارد سال بعد از انفجار بزرگ یا مهبانگ است. 

با این حال مشاهدات نشان می‌دهند که ساختار این خوشه به طرزی باور نکردنی جوان است. ستاره‌شناسان می‌گویند برخلاف انتظارشان، این خوشه قدیمی همچنان سالانه هزاران ستاره تازه تولید می‌کند.

نکته قابل توجه دیگری که این مشاهدات در بر دارند، این است که بخش میانی خوشه بیشترین تراکم ستاره‌های جوان را دارد. این در حالی است که در حوالی منطقه‌ کهکشانی ما در فضا، ‌اغلب وسط کهکشان‌ها که تراکم بالاتر است،‌ تولید ستاره جدیدی صورت نمی‌گیرد و این لبه‌های کم‌تراکم‌تر هستند که محل تولد ستاره‌ها می‌شوند. اما در این کهکشان بسیار کهن، ‌این روند کاملا برعکس است.

این که چه عاملی باعث می‌شود در این منطقه دوردست فضایی، قوانینی که ما از کهکشان‌ها می‌شناسیم تا این حد متفاوت باشد، هنوز یک معما است.