سازمان ملل قرار است در اقدامی جالب توجه، خانم مازلان اوتمن، اخترشناس مالزیایی را برای انجام وظیفه واکنش هماهنگ بشر در هنگام تماس بیگانگان فضایی، تعیین کند.
به گزارش تلگراف، هنگامیکه موجودات فضایی با سفینه خود بر روی زمین فرود میآیند و تقاضای ملاقات با رهبران زمینی را میکنند، به نزد خانم اوتمن برده میشوند. وی جزئیات شغل جدیدش را هفته آینده، در گردهمایی رویال سوسایتی در باکینگهامشایر اعلام خواهد کرد.
به احتمال فراوان پیشنهاد کاری جدید این خانم 58 ساله، واکنشی نسبت به کشف اخیر صدها سیاره فراخورشیدی است که به دور ستارگان خود در حال گردش هستند و تصور می شود که احتمال کشف حیات فرازمینی را بیش از هر زمان دیگری امکانپذیر کرده باشد.
خانم اوتمن که در حال حاضر رئیس مرکز سازمان ملل در امور فضای خارج از جو (Unoosa) است، در گفتگوی اخیرش با گروهی از دانشمندان گفته است: «جستجوی پیوسته برای ارتباطات فرازمینی، این امید را که روزی نوع بشر علائمی را از موجودات بیگانه دریافت کند، افزایش داده است. وقتی این اتفاق بیافتد، ما باید برای یک واکنش هماهنگ آماده باشیم. این واکنش باید تمام حساسیتها را در رابطه با این موضوع مد نظر قرار دهد. سازمان ملل یک ساز و کار آماده برای چنین واکنشهای هماهنگی است.»
پرفسور ریچارد کروتر، متخصص حقوق فضایی آژانس فضایی انگلستان که رهبری نمایندگان اعزامی این کشور به سازمان ملل را بر عهده دارد، میگوید: «اوتمن برای انجام نقش رهبر زمینی در برخورد با بیگانگان، بدون شک بهترین فرد است.»
طرح پیشنهادی انجام وظیفه اونسا برای واکنش به تماس فضاییها، ابتدا در کمیتههای مشاوران علمی سازمان ملل مورد بحث و بررسی قرار میگیرد و نهایتا به مجمع عمومی سازمان ملل فرستاده خواهد شد.
نظرات در خصوص نحوه خوشامدگویی به ملاقاتکنندگان فرازمینی آینده متفاوت است. بر اساس عهدنامه فضای خارج از جو در سال 1967 / 1336، اعضای سازمان ملل توافق کردند تا از طریق ضدعفونی (استریل) کردن ملاقاتکنندههای فرازمینی، زمین را در برابر آلودگی گونههای فضایی محافظت کنند. اما اوتمن میداند که باید رویکرد بردبارانهتری را اتخاذ کند.
از سوی دیگر فیزیکدان معروف، استیفن هاوکینگ هشدار داده است که در مقابل متجاوزان بیگانه باید با احتیاط رفتار شود. وی گفته است: «من تصور میکنم که آنها احتمالا در سفینههای عظیمی زندگی میکنند و تمام منابع سیاره مادری خود را مصرف کردهاند. نتیجه ملاقات آنها با سیاره ما، بسیار شبیه زمانی است که کریستوف کلمب برای اولین بار قدم در خاک آمریکا گذاشت. ملاقاتی که پیامد خوبی برای ساکنین بومی آمریکا به دنبال نداشت.»